Τα μωρά κάνουν τα πρώτα βήματα μεταξύ 9 και 15 μηνών, αν και η ηλικία που ξεκινά το περπάτημα ποικίλλει, καθώς κάθε παιδί είναι μοναδικό.
Σύμφωνα με την αναπτυξιακή νευροεπιστήμη, το περπάτημα είναι αποτέλεσμα της ωρίμανσης πολλών συστημάτων ταυτόχρονα: του αιθουσαίου συστήματος (ισορροπία), της ιδιοδεκτικότητας (αίσθηση του σώματος στον χώρο), της μυϊκής ενδυνάμωσης και της αντίληψης κινδύνου.
Οι δραστηριότητες που ακολουθούν ενεργοποιούν αυτά τα συστήματα με τρόπο φυσικό, παιχνιδιάρικο και κυρίως ρεαλιστικό για την καθημερινότητα μιας οικογένειας.
1. Τραπεζάκι δραστηριοτήτων: Εισαγωγή στην όρθια στάση
Τι χρειάζεστε: ένα χαμηλό παιδικό τραπεζάκι (ή ακόμη και ένα παλιό coffee table), απλά αντικείμενα και παιχνίδια.
Η όρθια στάση είναι ένα κρίσιμο αναπτυξιακό ορόσημο. Η ύπαρξη μιας σταθερής επιφάνειας στην οποία το παιδί μπορεί να κρατηθεί ενισχύει τους μυς των ποδιών και του κορμού. Η νευρομυϊκή προσαρμογή γίνεται μέσα από την επανάληψη και ένα τραπεζάκι με ενδιαφέροντα αντικείμενα λειτουργεί ως «κίνητρο» για διατήρηση της στάσης.
Η συνεχής εναλλαγή των παιχνιδιών αυξάνει τη διερευνητική συμπεριφορά και ενθαρρύνει το παιδί να σηκώνεται ξανά και ξανά. Για λόγους ασφάλειας, ο γονιός καλό είναι να βρίσκεται πίσω ή δίπλα από το παιδί, χωρίς όμως να το κρατά συνεχώς: στόχος είναι η αυτόνομη ενίσχυση της ισορροπίας.
2. Εσωτερική διαδρομή, το πιο φυσικό στάδιο πριν το περπάτημα
Τι χρειάζεστε: καρέκλες, σκαμπό ή σταθερά έπιπλα.
Το «cruising» – το περπάτημα πλάι στα έπιπλα με στήριξη – εμφανίζεται συνήθως από τους 8 έως τους 12 μήνες. Αντίθετα με τους κλασικούς περιπατητές που δεν συστήνονται από τους παιδίατρους λόγω αυξημένων τραυματισμών, η κίνηση πάνω σε σταθερά αντικείμενα βοηθά το παιδί να αποκτήσει έλεγχο μετατόπισης του βάρους, κάτι που είναι κρίσιμο για τα πρώτα ανεξάρτητα βήματα.
Μικρά διαστήματα χωρίς κάλτσες είναι ιδιαίτερα χρήσιμα, καθώς επιτρέπουν στο παιδί να αισθανθεί το πάτωμα με τα πέλματα, κάτι που βελτιώνει την ιδιοδεκτικότητα και άρα την ισορροπία. Μια απλή διάταξη επίπλων στο σαλόνι μπορεί να γίνει μια ασφαλής «πίστα» μετακίνησης που ενισχύει δύναμη και συντονισμό.
3. Παιχνίδι με κολλημένα αντικείμενα στον τοίχο
Τι χρειάζεστε: παιχνίδια, άδεια ρολά χαρτιού, κολλητική ταινία.
Όταν τα αντικείμενα είναι κολλημένα στον τοίχο σε διαφορετικά ύψη, το παιδί καλείται να σηκωθεί, να τεντωθεί, να αλλάξει κέντρο βάρους και να χρησιμοποιήσει τον κορμό του. Αυτές οι μικροκινήσεις «εκπαιδεύουν» το σύστημα ισορροπίας με τρόπο ασφαλή και χαμηλής επιβάρυνσης.
Επιπλέον, διαφορετικές υφές, χρώματα ή σχήματα ενισχύουν την αντίληψη και την προσοχή.
Τι αξίζει να θυμάστε
- Η κινητική ανάπτυξη δεν πρέπει να συγκρίνεται μεταξύ παιδιών.
- Τα παιδιά ωριμάζουν σε διαφορετικό ρυθμό, και η πίεση μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα.
- Η ασφαλής διερεύνηση του χώρου μέσα από το παιχνίδι παραμένει η πιο αποτελεσματική πρακτική.
- Αν το παιδί δεν περπατά μέχρι τους 18 μήνες ή αν υπάρχουν ενδείξεις καθυστέρησης (π.χ. δυσκολία στο όρθιο στήσιμο), είναι καλό να γίνει μια αξιολόγηση από ειδικό.
Πηγή:imommy.gr
