Η υπερπροστατευτική ανατροφή των παιδιών μπορεί να είναι ένα βάρος – τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς. Η αυτόνομη υποστηρικτική γονική μέριμνα προσφέρει μερικά εγκεκριμένα από τον ψυχολόγο κόλπα για να διδάξετε στα παιδιά σας να είναι ανεξάρτητα.
Η εντατική ανατροφή των παιδιών φαίνεται να έχει γίνει η πιο πολιτιστικά αποδεκτή προσέγγιση τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα σε 3.600 γονείς, οι γονείς βλέπουν πλέον την εντατική ανατροφή των παιδιών ως το καλύτερο είδος γονικής μέριμνας. Δυστυχώς, ωστόσο, αυτό που πιστεύουμε ως «καλή» ανατροφή δεν είναι τόσο καλή για τα παιδιά μας, τονίζει σε άρθρο της στο parents η μαμά και ψυχολόγος . Ή εμάς.
Ως μια μορφή ελέγχου, η εντατική ανατροφή των παιδιών διαμορφώνει το περιβάλλον του παιδιού ενώ το προστατεύει από τις δυσκολίες. Αυτός ο τύπος ελέγχου επεκτείνεται στο να θέλουμε να διαμορφώσουμε την ταυτότητα των παιδιών μας, σε κορυφαίους μαθητές ή πρότυπα αθλητές, για να διασφαλίσουμε ότι θα έχουν επιτυχία στη ζωή τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της γονικής προσέγγισης, τα παιδιά καταλήγουν να παλεύουν να ζήσουν τη ζωή τους ανεξάρτητα και με μια ισχυρή αίσθηση του εαυτού τους και του τι έχει σημασία για αυτά – αντί για αυτό που έχει σημασία για τους γονείς τους.
Όπως έχει δει η ίδια στη θεραπευτική της πρακτική και στην κοινότητά της, υποστηριζόμενη από βιβλία όπως το Thrivers της Michele Borba και το Never Enough της Jennifer Wallace, πάρα πολλά από τα σημερινά παιδιά και έφηβοι δεν αισθάνονται δέσμευση για τις επιλογές τους, έχουν καεί και αισθάνονται πως η αυτοεκτίμησή τους εξαρτάται από το «άριστα» και τα τρόπαια που κερδίζουν. Για να μην αναφέρουμε ότι η εντατική ανατροφή των παιδιών απαιτεί σημαντικό χρόνο και ενέργεια από γονείς που ήδη αναφέρουν υψηλά επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης.
Υπάρχει πιο υγιεινός τρόπος. Σε αντίθεση με την εντατική ανατροφή των παιδιών, η υποστήριξη της αυτονομίας προωθεί την ανεξαρτησία και την ανθεκτικότητα στα παιδιά. Στο βιβλίο της, Autonomy-Supportive Parenting: Reduce Parental Burnout and Raise Competent, Confident Children, η Emily Edlynn μοιράζεται αυτό που έχουν αποδείξει περισσότερα από τριάντα χρόνια μελετών που συγκρίνουν την αυτόνομη-υποστηρικτική και την εντατική γονική μέριμνα: Οι γονείς και τα παιδιά είναι καλύτερα αν μπορούμε να εγκαταλείψουμε την εντατική ανατροφή των παιδιών υπέρ της αυτόνομης-υποστηρικτικής γονικής μέριμνας.
Τι είναι η αυτόνομη-υποστηρικτική γονική μέριμνα
Η γονική μέριμνα που υποστηρίζει την αυτονομία προέρχεται από στοιχεία ότι ο καθένας από εμάς έχει τρεις θεμελιώδεις ανθρώπινες ανάγκες: αυτονομία, ικανότητα και συσχέτιση. Αυτονομία σημαίνει να νιώθουμε βούληση και ελευθερία να εξερευνούμε τις αξίες μας και το ποιοι είμαστε, ενώ αναγνωρίζουμε επίσης την ευθύνη μας να σεβόμαστε τους άλλους. Η ικανότητα αναφέρεται στην εμπιστοσύνη στις δεξιότητες και τις ικανότητές μας. Η συσχέτιση καταγράφει την αίσθηση της σύνδεσης και του ανήκειν στις σχέσεις και την κοινότητα. Όταν ικανοποιούνται αυτές οι τρεις ανάγκες, οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι και υγιείς.
Ασκώντας γονική υποστήριξη που ευνοεί την αυτονομία, καλλιεργούμε αυτές τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες στα παιδιά μας. Η έρευνα δείχνει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ της αυτόνομης-υποστηρικτικής γονικής μέριμνας και μιας λίστας θετικών αποτελεσμάτων για παιδιά, από νήπια έως έφηβους, όπως υψηλότερη αυτοεκτίμηση, μεγαλύτερη ψυχολογική υγεία και ισχυρότερες συναισθηματικές, κοινωνικές και ακαδημαϊκές δεξιότητες.
Πώς να ενθαρρύνετε την αυτονομία στα παιδιά
Πώς λειτουργεί; Αυτό το πλαίσιο γονικής μέριμνας περιλαμβάνει ένα σύνολο στρατηγικών, όπως η αναμονή ανεξάρτητων συμπεριφορών, η έκφραση εμπιστοσύνης στην ικανότητα του παιδιού να κάνει και να χειρίζεται δύσκολα πράγματα, να εμπλέκεται το παιδί στην επίλυση προβλημάτων και στη λήψη αποφάσεων και να δείχνει κατανόηση και σεβασμό για την αναπτυσσόμενη ταυτότητα του παιδιού μέσω της περιέργειας – σχετικά με την εμπειρία τους και την άποψή τους.
Στο βιβλίο της, προσφέρει συγκεκριμένα βήματα και σενάρια για τις πραγματικές προκλήσεις γονικής μέριμνας για όλες τις ηλικίες. Ακολουθούν μερικά δείγματα στρατηγικών για διαφορετικές ηλικίες και στάδια:
Πρώιμη παιδική ηλικία: Ηλικίες 0-6
Δώστε στα μικρότερα παιδιά σας εργασίες που θεωρούν χρήσιμες για την οικογένεια. Αυτό τα βοηθά να νιώσουν ότι εμπιστεύεστε τις ικανότητές τους, κάτι που τους ενισχύει την αυτοπεποίθηση και το κίνητρό τους να είναι βοηθητικά, καθώς και την ικανότητά τους.
Προσφέρετε επιλογές όποτε είναι δυνατόν: «Δύο λεπτά ή πέντε ακόμη λεπτά στο τάμπλετ;»
Εξηγήστε το σκεπτικό για τους κανόνες:
«Μαζεύουμε τα παιχνίδια μας για να μην τα πατήσει κανείς και να τα σπάσει».
Σχολική Ηλικία: 7-12 ετών
Κάντε ερωτήσεις για να κατανοήσετε την οπτική του παιδιού σας. Για παράδειγμα, πριν δώσετε μια ομιλία σχετικά με τους κινδύνους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ρωτήστε τα τι ξέρουν για το πώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να είναι επικίνδυνα.
Ζητήστε τη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων. Ποια πιστεύουν ότι είναι η καλύτερη ρουτίνα για το σπίτι; Πόσες δραστηριότητες θέλουν στο πρόγραμμά τους;
Να ζητάτε ανεξαρτησία. Όταν έρχονται σε εσάς για να τους λύσετε ένα πρόβλημα, μην το διορθώσετε ή να το σώσετε. Ενθαρρύνετέ τους ότι μπορούν να καταλάβουν το πρόβλημα ή να χειριστούν μια άβολη κατάσταση, όπως να είναι στη μέση μιας φιλικής διαμάχης ή να μην είναι στην ίδια τάξη με την κολλητή τους.
Εφηβεία: Ηλικίες 10-17
Δείξτε περιέργεια αντί για κρίση. Όταν ο έφηβος σας κάνει μια κακή επιλογή, προσεγγίστε τον με ανοιχτό πνεύμα για να κατανοήσετε πώς έκανε αυτή την επιλογή αντί να τους κάνετε ένα κήρυγμα.
Χρησιμοποιήστε την ενσυναίσθηση. Οι έφηβοι θέλουν πραγματικά να αισθάνονται κατανοητοί. Όταν είστε πιο περίεργοι, είναι πιο εύκολο να κατανοήσετε την εμπειρία τους και στη συνέχεια να εκφράσετε ενσυναίσθηση για αυτό με το οποίο παλεύουν: «Επομένως απέφευγες τον φίλο σου επειδή δεν ένιωθες έτοιμος για μια δύσκολη συζήτηση». Αυτό καθιστά πιο πιθανό ότι θα συνεχίσουν να μοιράζονται τις αγωνίες τους μαζί σας.
Εκφράστε εμπιστοσύνη. Ενημερώστε τον έφηβό σας ότι τον εμπιστεύεστε για να λύσει τα προβλήματά του και να διαχειριστεί τις προκλήσεις. Είστε διαθέσιμοι για υποστήριξη και καθοδήγηση, αλλά δεν χρειάζονται να το κάνετε εσείς για αυτούς.
Διδάξτε στα παιδιά πώς να είναι ανεξάρτητα
Η ανατροφή που υποστηρίζει την αυτονομία δίνει στους γονείς έναν λόγο να εγκαταλείψουν την εντατική ανατροφή των παιδιών και έναν οδικό χάρτη για το πώς. Όταν μπορούμε να αλλάξουμε ταχύτητα από την υπερπροστατευτική σε μια υποστηρικτική και πιο αυτόνομη γονική μέριμνα, προετοιμάζουμε καλύτερα τα παιδιά μας ώστε να είναι σίγουρα, ανθεκτικά και ανεξάρτητα.
Εξίσου σημαντικό, όταν μπορούμε να αφήσουμε τον έλεγχο, αφήνουμε χώρο για περισσότερη αυτονομία, κάνοντας τους εαυτούς μας πιο ευτυχισμένους και πιο υγιείς.
Η Emily Edlynn, PhD, είναι κλινική ψυχολόγος που εργάζεται σε ιδιωτικό ιατρείο με παιδιά, εφήβους και οικογένειες. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Autonomy-Supportive Parenting: Reduce Parental Burnout and Raise Competent, Confident Children και γράφει τη στήλη Parents Ask Your Mom.
Πηγή:childit.gr
