Άλλες φορές το μωρό κοιμάται αμέσως (σπάνιες οι οικογένειες που ζουν κάτι τέτοιο), άλλες φορές θέλει το κανάκεμά του, άλλες φορές το κούνημά του, άλλες φορές το τραγουδάκι του, τα φιλάκια του και πάει λέγοντας.
Τουλάχιστον αυτό έζησα και εγώ ως μαμά. Είχα διαβάσει δεκάδες βιβλία, γκούγκλαρα στο διαδίκτυο όσο ήμουν έγκυος και πίστευα ότι μόλις γεννήσω θα είμαι έτοιμη να εφαρμόσω όλα εκείνα που είχα μάθει.
ΛΑΘΟΣ
Ναι, ναι λάθος. Γιατί όταν το μωράκι γεννιέται, μια νέα μανούλα όπως ήμουν και εγώ, ξεχνάει ό,τι διάβασε και «βομβαρδίζεται» από πληροφορίες των φίλων της, της μαμά της, της πεθεράς της, των θείων της και γενικότερα οποιασδήποτε μαμάς-γυναίκας.
Τον πρώτο καιρό στο σπίτι μας ο ύπνος ήταν παιχνιδάκι για την μικρή μου. Ναι, ναι, παιχνιδάκι. Για να σας δώσω να το καταλάβετε καλύτερα, από τη δεύτερη εβδομάδα της γέννησής της, την έβαζα για ύπνο στις 11 το βράδυ και κοιμόταν σερί μέχρι τις 7 και 10 το πρωί. Μπορώ να πω ότι ήμουν από τις τυχερές μανούλες που δεν έχασαν τον ύπνο τους τα βράδια. Κάθε άλλο.
Οι αϋπνίες ήρθαν αρκετούς μήνες αργότερα που πάσχιζα να τη βάλω για ύπνο το βράδυ.
Και δώστου τα πηγαινέλα με τη μπέμπα αγκαλιά. Και να το κούνημα. Και να τα κόλπα που μου είχαν πει οι θείες μου, η μαμά μου και οι φίλες μου. Τζίφος! Τίποτε δεν έπιανε. Η μικρή κοιμόταν στην αγκαλιά μου και μόλις την έβαζα στο κρεβατάκι της… τσουπ… τα ματάκια άνοιγαν ξανά.
Αυτό που με βοήθησε ήταν το χάιδεμα με τα δάχτυλά μου, ανάμεσα στα φρυδάκια της και το μυτάκι της. Μόνο αυτό έπιασε. Και αυτό το ανακάλυψα εντελώς τυχαία, ένα μεσημέρι που την είχα στην αγκαλιά μου, είχα αποκάμει τελείως και τη χάιδευα τρυφερά.
Αν όμως είχα δει αυτό το βίντεο παρακάτω -που την αλήθεια μου θα την πω το ζήλεψα- τότε σίγουρα θα το είχα εφαρμόσει και αυτό.
Μακάρι όλα τα παιδιά να κοιμόντουσαν έτσι εύκολα, γρήγορα και σε λιγότερο από ένα λεπτό.
Δείτε το βίντεο:
