Είναι αλήθεια πως συνήθως, όταν οι συνήθειες γίνουν κομμάτι πια της ζωής μας είναι δύσκολο αργότερα να τους πούμε «αντίο». Τα πράγματα όμως γίνονται ακόμα πιο δύσκολα όταν οι συνήθειες αυτές είναι κάπως τοξικές και κακές· και για μας αλλά και για τα άλλα μέλη της οικογένειάς μας.
Ας μη ξεχνάμε όμως ότι στην οικογένεια δε χωράνε οι κακές συνήθειες. Ποιες άραγε είναι οι καλύτερες κινήσεις που έχουμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε την κατάσταση;
Μιλάμε ξεκάθαρα
Στην οικογένεια όπως και σε άλλες ανθρώπινες σχέσεις φυσικά, μιλάμε ξεκάθαρα. Προσπαθούμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να παραμυθιάζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και τους υπόλοιπους.
Το πιο σωστό είναι ότι τα μέλη της οικογένειάς μας θα είναι πάντα πρόθυμοι να ακούσουν αυτά που έχουμε να τους πούμε. Κι αν πάλι όχι, προσπαθούμε να βρούμε το «κουμπί» και τις σημαντικές λέξεις για να τους πείσουμε ότι ο διάλογος είναι η καλύτερη λύση.
Δεν υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας
Μια ακόμα σημαντική κίνηση, μακριά από τις τοξικές και κακές συνήθειες είναι οι χαμηλοί τόνοι συζήτησης. Δεν υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας και δεν υποτιμάμε κανέναν και τίποτα. Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε αισθήματα και πρέπει να θυμόμαστε να μπαίνουμε στη θέση του άλλου.
Γιατί να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα με τις φωνές και τους τσακωμούς; Καθόμαστε, συζητάμε ήρεμα και όμορφα χωρίς φωνές.
Δε διστάζουμε να πούμε όμορφες κουβέντες
Στην οικογένεια δε χωράνε οι κακές συνήθειες και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Πολλές φορές μια καλή κουβέντα, ένα κομπλιμέντο και φράσεις ενθάρρυνσης είναι ότι καλύτερο για μια ενωμένη οικογένεια.
Μ’ αυτό τον τρόπο μικροί και μεγάλοι θα αντιληφθούν πως η οικογένειά τους είναι το πολυτιμότερο αγαθό στον κόσμο. Δε διστάζουμε λοιπόν, να λέμε όμορφες κουβέντες και να κοιτάζουμε τους ανθρώπους μας στα μάτια.
Μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τα σχέδιά μας
Σε μια οικογένεια είναι όμορφο να μοιράζονται οι σκέψεις και τα σχέδια των μελών της. Τι πιο όμορφο από το να μοιραστούμε μια θετική σκέψη μας ή ένα μελλοντικό σχέδιό μας; Παρόλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ακόμα κι αν μας πούμε κάτι το οποίο δε μας αρέσει, δεν είναι απαραίτητο να λέμε αρνητική απάντηση.
Θέτουμε ερωτήσεις, βρίσκουμε μαζί τα θετικά και τα αρνητικά και αν επιθυμούμε και οι δυο αποφασίζουμε κοινού. Αν όχι, αυτός που «άνοιξε» την κουβέντα έχει το κάθε δικαίωμα να αποφασίζει από μόνος του.
Δε ξεχνάμε τις λέξεις-θησαυρούς
Οι λέξεις-θησαυροί, αυτοί οι απαραίτητοι στη ζωή μας δεν πρέπει να ξεχνιούνται στην οικογένεια. Λέξεις όπως η θέληση, η πίστη, η ελπίδα, η δύναμη και η αγάπη δεν πρέπει να ξεχνιούνται και να διαλύονται.
Από σήμερα λοιπόν, αν δεν το είχαμε ως συνήθεια από πριν, ενωνόμαστε με την οικογένεια μας. Πώς; Με τους πιο απλούς, συνάμα σημαντικούς τρόπους!
Γράφει η Χριστίνα Γεωργίου
