Mε τον ερχομό της άνοιξης, οι αλλεργίες σε μικρούς και μεγάλους κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Αν το παιδί σας αρχίζει ξαφνικά να βήχει, να έχει φαγούρα στο δέρμα, μπουκωμένη μύτη, καταρροή ή να «τρέχουν» δάκρυα μόλις βγαίνει από το σπίτι, είναι πιθανό να ταλαιπωρείται από τις ανοιξιάτικες αλλεργίες.
Συνήθως, κάνουν την εμφάνισή τους στις αρχές Φεβρουαρίου και διαρκούν μέχρι τα μισά του Ιουνίου.
Οι γιατροί δεν μπορούν να προβλέψουν με ακρίβεια ποια παιδιά θα αποκτήσουν αλλεργίες. Παρόλα αυτά υπάρχουν άτομα ¨υψηλού κινδύνου¨ και πρόκειται για τα παιδιά που στην οικογένειά τους υπάρχει ήδη κάποιο άτομο με διαγνωσμένες αλλεργίες. Παιδιά που έχουν και τους δύο γονείς αλλεργικούς έχουν 75% πιθανότητα για ανάπτυξη αλλεργιών. Σε αυτά που έχουν ένα γονιό αλλεργικό, η πιθανότητα φτάνει το 50% και φαίνεται ότι η επίδραση της μητέρας είναι σημαντικότερη σε αυτό τον τομέα.
Όπως εξήγησε ο αλλεργιολόγος, τέως διευθυντής του Αλλεργιολογικού τμήματος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, Γιάννης Σιδηρόπουλος, στην εκπομπή της ΕΡΤ « Μέρα με Χρώμα» δύο είναι οι κύριες γύρεις που ενοχλούν, αυτή των κυπαρισσοειδών και αυτή των αγρωστωδών.
Συμπτώματα αλλεργιών
- Επίμονος ξηρός βήχας
- Βουλωμένη μύτη
- Πρησμένα βλέφαρα
- Κόκκινα βλέφαρα
- Βλέφαρα με τσίμπλες
- Φαγούρα στο πρόσωπο, το λαιμό ή τα άκρα του
- Εμφάνιση εξανθημάτων
(δεν συνοδεύονται τα παραπάνω με πυρετό) - Κεφαλαλγία
- Βουλωμένα αυτιά
- Ευερεθιστικότητα
Οι τρεις πιο συνηθισμένες αλλεργίες της άνοιξης
Αλλεργική ρινίτιδα και συνάχι
Πρόκειται για μια ήπια μορφή αλλεργικής ρινίτιδας και είναι μια κοινή αλλεργία που προσβάλει το άνω αναπνευστικό σύστημα, δηλαδή τη μύτη.
Για να ανακουφιστεί κανείς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αποστειρωμένο φυσιολογικό ορό όσες φορές την ημέρα κρίνεται απαραίτητο. Μόνο ο γιατρός θα κρίνει αν πρέπει το παιδί σας να πάρει κάποια φαρμακευτική αγωγή. Γι’ αυτό πάντα να ενημερώνετε τον γιατρό σας για τα συμπτώματα είτε είναι ήπια είτε όχι.
Αλλεργική επιπεφυκίτιδα
Πρόκειται για την αντίδραση των ματιών σε κάποιον παράγοντα του περιβάλλοντος, συνήθως γύρη ή σκόνη ή στο τρίχωμα κάποιου κατοικίδιου.
Για να ανακουφιστεί το παιδί σας χρησιμοποιήστε μια δροσερή κομπρέσα με νερό ή χαμομήλι. Θα ανακουφίσει τη φαγούρα και το πρήξιμο. Αν τα συμπτώματα είναι έντονα, επικοινωνήστε με τον παιδίατρό σας. Ίσως χρειαστεί να σας συνταγογραφήσει κάποιο κολλύριο.
Αλλεργική δερματίτιδα
Η ιό συχνή μορφή αλλεργικής δερματίτιδας, είναι το έκζεμα η οποία δεν έχει εποχικότητα. Αρκετά παιδιά με αλλεργικό υπόστρωμα παρουσιάζουν μια μορφή δερματίτιδας (φαγούρα, εξανθήματα, κοκκινίλες, ερεθισμό) μετά από παιχνίδι στην ύπαιθρο ή το χώμα.
Για να ανακουφιστεί, κάντε του ένα χλιαρό μπάνιο και χρησιμοποιήστε μια ενυδατική κρέμα για να ανακουφιστούν τα συμπτώματα. Αν τα συμπτώματα είναι πιο έντονα, η επικοινωνία και η επίσκεψη στον παιδίατρό σας, κρίνεται απαραίτητη.
Αντιμετώπιση αλλεργιών
Όπως σε όλες τις ασθένειες, έτσι και στις αλλεργίες, η θεραπεία αρχίζει με την αποφυγή των αλλεργιογόνων παραγόντων υπεύθυνων για τα συμπτώματα. Αν αυτό δεν είναι εφικτό ή αρκετό, τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορα φάρμακα όπως αντιφλεγμονώδη ρινικά σπρέι, αντιισταμινικά, αποσυμφορητικά κατόπιν συνταγογράφησης από τον γιατρό.
Σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητη ωστόσο η κλινική εξέταση του παιδιού από τον παιδίατρο, προκειμένου να αποκλειστούν τα ενδεχόμενα μιας βρογχίτιδας ή άσθματος και να καταλήξουν σε εκδήλωση αλλεργίας. Έτσι, ο παιδίατρος συνήθως με τη χρήση της μεθόδου skin-prick θα ελέγξει ποια αντιγόνα (για παράδειγμα το γρασίδι, η οικιακή σκόνη, κάποια ζώα) είναι αυτά που προκαλούν ευαισθητοποίηση του παιδιού, ώστε να γίνουν κατανοητές οι αιτίες της αλλεργίας του. Σύμφωνα με την παιδίατρο Μαριαλένα Κυριακάκου στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται επίσης περιλαμβάνονται η δοκιμασία radioallergosorbent (RAST) ή ο έλεγχος για IgE ImmunoCAP που χρειάζεται περισσότερες ημέρες για να διαγνωστούν τα αποτελέσματά του. Τέλος, μία σύγχρονη μέθοδος που μπορεί να προταθεί από τον παιδίατρο για τον έλεγχο των αλλεργιών είναι αυτή της ανοσοθεραπείας, κατά την οποία χορηγούνται σταδιακά ελεγχόμενες ποσότητες αλλεργιογόνων ώστε να διεγείρουν ανοσολογική απόκριση του ασθενούς με αύξηση των επιπέδων IgG4 και των Τ-ρυθμιστικών κυττάρων του.
Πηγή:mothersblog.gr
