Τι κι αν είναι Κυριακή; Τι κι αν είναι καθημερινή μέρα; Το ξέρω και το ξέρεις ότι ποτέ δεν παίρνεις ανάσα ξεκούρασης. Γιατί έτσι έμαθες να λες και να πράττεις.
Δουλεύεις δεν δουλεύεις Κυριακή, εσύ είσαι στην τσίτα. Πάλι δεν πήρες το πρωινό σου, γιατί έτρεχες να βάλεις πλυντήριο, να πλύνεις τα πιάτα, να οργανώσεις το φαγητό για σήμερα και για την επόμενη σχολική μέρα. Τρέχεις να ετοιμάσεις τις σχολικές τσάντες των παιδιών, να διαβάσετε και άλλα τα σχετικά.
Εσύ μέσα σ’ όλο τον χαμό της Κυριακής, ενώ θα έπρεπε έστω και ένα μισάωρο να χαλαρώσεις, κάνεις σαν να τελειώνουν οι ώρες της μέρας… το επόμενο λεπτό. Και εκτός από αυτά, βάζεις ένα σωρό «μα», «κι αν» μέσα στο μυαλό σου, ανησυχείς για πράγματα που μπορεί να μην γίνουν ποτέ, και φτάνεις στο τέλος της μέρας να μην θέλεις να μιλάς σε κανέναν. Να μην έχεις όρεξη να συνομιλήσεις με τον σύντροφό σου ή να παίξεις με τα παιδιά, ενώ σου το ζητούν όλοι επίμονα.
Είναι λογικό, αφού μαμά δεν ξεκουράζεσαι ποτέ! Χρειάζεται λίγα λεπτά κάθε μέρας να κάνεις πράγματα για σένα.
- Πάρε ανάσες.
- Απόλαυσε το πρωινό και τον καφέ σου στο τραπέζι ή σε μέρος του σπιτιού που σε κάνει να χαλαρώνεις.
- Δες λίγα λεπτά από μια ταινία.
- Πήγαινε στο ανθοπωλείο και αγόρασε ένα μπουκέτο λουλούδια που λατρεύεις και στόλισε τα σε ένα βάζο.
- Διάβασε ένα βιβλίο.
- Εκεί που θα βρεις ευκαιρία – όταν λείπουν όλοι από το σπίτι, πάρε έναν υπνάκο, παρά να κάνεις δουλειές στο σπίτι.
Αναρωτιέμαι πιο από το πιο πάνω έκανες για τελευταία φορά και πότε…
Ξεκίνα από σήμερα, να αφιερώνεις λεπτά για σένα. Αργότερα, θα δεις πόσο πιο ήρεμη θα είσαι στο σπίτι, απέναντι στα μέλη της οικογένειάς σου, αλλά και με το ίδιο σου το είναι!
Γράφει η Χριστίνα Γεωργίου
