
Αγαπητή μανούλα,
Σήμερα σου γράφω για κάτι άλλο που πραγματικά χρειάζεται να «κλέψεις» έστω και ένα λεπτό από τη μέρα σου για να το σκεφτείς: «Μέσα σε όλα αυτά που προηγούνται στην καθημερινότητά σου, κάπου σε «χάνεις»… γιατί προηγούνται τα υπόλοιπα… εκτός από εσένα». Αλήθεια, εσύ τι γίνεσαι;
Και κάνε αρχή με τις πιο κάτω σκέψεις:
- Πόσες φορές τη μέρα κοιτάς το ρολόι με μανία και λες «ας κουνηθούν επιτέλους οι δείκτες του ρολογιού για να ξαπλώσω να κοιμηθώ»;
- Πόσες φορές το βράδυ γυρνάς από το ένα πλευρό στο άλλο και λες «ας με πάρει ξανά ο ύπνος για να ξεκουραστώ έστω και λίγο;»
- Πόσες φορές χρειάστηκε να μείνεις νηστική καθώς έτρεχες όλη μέρα για τις υποχρεώσεις του σπιτιού και πάλι «σ’ άφησες»;
- Αλήθεια, πόσες ήταν οι φορές που είπες «άστο για αργότερα» και δεν πρόλαβες να πας στον γιατρό γιατί δεν έφτανες να πας; Και το αργότερα δεν έγινε ποτέ;
Ξέρω και ξέρεις ότι το μυαλό και το σώμα σου δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο. Έστω κι αν δεν το θέλεις, οι συνθήκες εν έτει 2025 δεν σου το επιτρέπουν να είσαι «χαλαρή» και αυτό το δικαιολογώ με τις πάμπολλες εργασίες που κάνεις στο σπίτι, από το καθάρισμα του σπιτιού μέχρι το μαγείρεμα. Από τη φροντίδα του παιδιού στο σπίτι, μέχρι το παιγνίδι μαζί του και η βοήθεια που του προσφέρεις στο διάβασμα.
Από τις εξωτερικές υποχρεώσεις που έχεις να καλύψεις καθημερινά με το αυτοκίνητο· από ψώνια, μέχρι κούρσες για φροντιστήρια και hobbies των παιδιών. Έχεις επίσης και τη δουλειά σου· που αυτό το κομμάτι της καθημερινότητας είναι τεράστιο το οποίο θα αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή.
Γνωρίζω και γνωρίζεις ότι μ’ όλα αυτά χάνεις τον εαυτό σου. Νιώθεις νευρική, πιεσμένη, θυμώνεις με το παραμικρό, νιώθεις ότι πνίγεσαι. Θες να ξεσπάσεις σε κλάματα και να φωνάξεις «βοήθεια». Μπορείς και έχεις το δικαίωμα να το κάνεις. Δεν είσαι ρομπότ. Είσαι άνθρωπος.
Κι αν επιθυμήσεις να εκφραστείς με τους πιο πάνω τρόπους· που είμαι σίγουρη εκφράζεσαι έτσι, αν όχι καθημερινά, 2-3 φορές τη βδομάδα, κάπου στο βάθος θα είμαι και εγώ να σε βλέπω. Γιατί οι πλείστες μανούλες έτσι εκφραζόμαστε. Ξέρεις… δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες της εποχής. Όλες και όλοι τρέχουν.
Σκέφτηκες, όμως, ότι είναι καιρός να δεις τον εαυτό σου και να μην τον παραμελείς τόσο συχνά; Πώς;
Μπορείς να ζητήσεις βοήθεια
Αν και οι γύρω-γύρω της παρέας θα πουν «μα είσαι γυναίκα και μάνα και πρέπει να τα υποστείς όλα». Κάποιοι άλλοι θα πουν «αφού εσύ ήθελες οικογένεια, πρέπει τώρα να συμβιβαστείς». Άλλοι θα αναφέρουν ότι «είσαι ή δεν είσαι μάνα; Εσύ όλα πρέπει να τα κάνεις». Πείσε τους ότι χρειάζεσαι και εσύ τον χρόνο και τον χώρο σου. Και στο κάτω-κάτω αυτό αφορά το «σπίτι» σου και μόνο αυτό. Άρα συζήτα με τον σύντροφό σου και εξήγησε τι νιώθεις και τι επιθυμείς.
Απλές κινήσεις που εν τέλει θα γίνουν οι πιο ωραίες συνήθειές σου
- Άνετα μπορείς να παρακολουθήσεις μία ταινία μόλις κοιμηθούν όλοι. Κάνε αναζήτηση ταινιών ή σειρών και δες ό,τι σε εκφράζει εκείνη την ώρα.
- Απομάκρυνε το κινητό από τα χέρια σου. Διάβασε ένα βιβλίο, ιστορικό, μυθιστόρημα, ποίηση, ακόμα και το παραμύθι που παίρνει κάθε πρωί στο σχολείο το παιδί σου.
- Περιποιήσου τον εαυτό σου, καθιερώνοντας μία φορά τον μήνα (αν δεν μπορείς περισσότερες) να πηγαίνεις στο κομμωτήριο ή να πηγαίνεις για μασάζ.
- Μπορείς να «κλέβεις» έστω και τριάντα λεπτά για περπάτημα. Αυτό μπορείς να το κάνεις και μόνη, αν έχεις την ευκαιρία ή παίρνοντας όλη την οικογένεια μαζί σου. Είναι και μια ευκαιρία να ξεφύγετε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας οικογενειακώς.
Μανούλα, λύσεις υπάρχουν, απλώς χρειάζεται σωστός προγραμματισμός. Βρες ξανά τον εαυτό σου. Κάνε βήματα, αργά και σταθερά, μέρα με τη μέρα. Δεν θα πετύχει από την πρώτη φορά, αλλά κάποια στιγμή θα νιώσεις μεγάλη ανακούφιση. Είναι κρίμα να «σε χάνεις»· μην το ξεχνάς. Και μετά από όλα αυτά θα δεις ότι θα κυλάνε όλα καλύτερα σε πολλούς τομείς της ζωής σου.
Φιλικά,
Χριστίνα | Μια ονειροπόλα μαμά που θέλει κάτι να σου πει.