Όσοι γνωρίζουν τον Κυριάκο Ταμπουκάρης ξέρουν πολύ καλά πως είναι ένα χαρισματικό παιδί.
Ο Κυριάκος από το Φρέναρος που έχει διαγνωστεί με σύνδρομο Down, στη γιορτή της σχολής Χοροθέαση, χόρεψε ζεμπέκικο και πραγματικά κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις.
Ο Κυριάκος συγκίνησε τον κόσμο και όπως ήταν αναμενόμενο καταχειροκροτήθηκε.
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω οι Αγγέλα και Χριστάκης Ταμπουκάρη έφεραν στη ζωή το τρίτο παιδί της οικογένειας. Γεννήθηκε με σύνδρομο Down, oι πατούσες των ποδιών του ήταν ανάποδες, είχε πρόβλημα στους νεφρούς, αδύνατους πνεύμονες και καρδία. Η ζωή του δεν ήταν ποτέ εύκολη. Τίποτα δεν του χαρίστηκε και χρειάστηκε μεγάλος αγώνας για να κατακτήσει ακόμα και αυτά που φαίνονται απλά για εμάς τους υπόλοιπους. Επί πέντε χρόνια δεν περπατούσε, έκανε τέσσερις επεμβάσεις στα πόδια και δύο στα αυτιά. Χρειάστηκε χρόνια για να καταφέρει να μάθει να μετρά, να διαβάζει ή ακόμα και να κουμπώσει το πουκάμισό του. Έκανε καθημερινά φυσιοθεραπεία, λογοθεραπεία και εργοθεραπεία. Και αυτό ήταν το λιγότερο. Ο Κυριάκος βίωσε τον ρατσισμό στο πετσί του και έπρεπε να αντιμετωπίσει την προκατάληψη της κοινωνίας αφού πριν 22 χρόνια ο κόσμος δεν ήταν καθόλου ευαισθητοποιημένος.
Ο αγώνας που δεν σταμάτησε ποτέ και συνεχίζεται. Ο Κυριάκος δεν λιποτάκτησε από τη ζωή. Φοίτησε στο Ειδικό Σχολείο του Αποστόλου Βαρνάβα, όπου εκεί βρήκε ένα δεύτερο σπίτι, μια αγκαλιά που τον σκέπασε και τον αγάπησε όπως ακριβώς ήταν. Εκεί βρήκε φίλους, βελτιώθηκε και κοινωνικοποιήθηκε. Άρχισε να ασκείται, έβαλε τη γυμναστική στη ζωή του και η συμμετοχή τους στους πρώτους αγώνες δεν άρχισε να έρθει. Η επιμονή του Κυριάκου και ο ενθουσιασμός του για τον αθλητισμό τον οδήγησαν στο να προπονείται αρκετές ώρες μέσα στην εβδομάδα. Σιγά σιγά οι κόποι του ανταμείφθηκαν με τα πρώτα μετάλλια. Η ιδιαιτερότητά του δεν του ήταν ποτέ πρόβλημα, αντιθέτως τον έκανε να πεισμώνει ακόμα περισσότερο και να βάζει ακόμα πιο υψηλούς στόχους. Αυτό οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στους γονείς του, που τον αποδέχτηκαν, τον αγάπησαν, τον φρόντισαν και του έδωσαν την ευκαιρία να αναπτύξει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το φυσικό και πνευματικό του δυναμικό ώστε να μπορέσει να συνεισφέρει στην κοινότητα των ανθρώπων.
Παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει οι διακρίσεις ήταν μέρος της ζωής του Κυριάκου όπως στο κολύμπι, στο τρέξιμο, στο ποδόσφαιρο, το floorball και πολλά άλλα αθλήματα. Στο σπίτι του ένα ράφι δεν είναι αρκετό για να χωρέσει τα βραβεία και τα μετάλλια του. Όλα αυτά φυσικά προκαλούν τη συγκίνηση της οικογένειάς του όταν σκέφτονται πως ο Κυριάκος μέχρι τα πέντε δεν περπατούσε και όταν θυμούνται τις επεμβάσεις και τον αγώνα που έδωσε για να βρίσκεται εδώ σήμερα.
Το στήριγμα του η οικογένεια του τον υπεραγαπά και τον στηρίζει σε όλα. Βρίσκονται δίπλα του και τον ενθαρρύνουν σε κάθε του βήμα. Αισθάνεται περήφανη που έχει τον Κυριάκο μέλος της και δεν αντιμετώπισαν ούτε και μία στιγμή το σύνδρομο Down ως ασθένεια. Ο Κυριάκος ήταν πάνω απ’ όλα και όλους, ποτέ δεν τον έκρυψαν, αλλά του έδωσαν όλη την αγάπη και τη φροντίδα που χρειαζόταν. «Και αυτός μας έδωσε ακόμα παραπάνω», μας λέει η μητέρα του.
«Αν δεν είχαμε τον Κυριάκο η οικογένεια δεν θα μπορούσε να είναι τόσο ευτυχισμένη. Ο Κυριάκος μάς έμαθε να πολεμάμε γιατί η ζωή είναι ένας αγώνας. Μας έμαθε να αγαπάμε αληθινά, να ζούμε τις μικρές στιγμές με μεγαλείο ψυχής, και να ευχαριστούμε τον Μεγαλοδύναμο για όσα μας δίνει».».
Οι στιγμή που δεν θα ξεχάσει ο Κυριάκος Ταμπουκάρης είναι όταν βραβεύτηκε ως καλύτερος Έφηβος αθλητής στο άθλημα των Ειδικών
Ολυμπιακών αλλά και πριν δύο χρόνια όταν συμμετέιχε στους Ειδικούς Ολυμπιακούς σε αγώνες Floorball στην Αυστρία και μαζί με την ομάδα του χάρισαν στην Κύπρο το χρυσό μετάλλιο. Ο Κυριάκος επίσης λατρεύει τα ταξίδια και έχει την ευκαιρία να ταξιδεύει συχνά λόγω του αθλητισμού. Μέχρι σήμερα έχει πάει σε πολλές χώρες όπως Μάλτα, Πολωνία, Σουηδία, Ελλάδα και Αυστρία.
Αν ρωτήσεις τον Κυριάκο τι χρειάζεται η απάντηση που θα πάρεις είναι μόνο αγάπη. “Αυτό χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένος». «Παιδιά σαν τον Κυριάκο χρειάζονται μόνο αγάπη και αποδοχή», μας ενημερώνει η μητέρα του και αυτό πρέπει να το ξέρουν όλοι οι γονείς παιδιών με σύνδρομο Down αλλά και οι μελλοντικοί γονείς: «∆υστυχώς, oι µέρες της άγνοιας για το σύνδροµο Down δεν έχουν περάσει. Τουλάχιστον όχι σε επιθυμητό βαθμό. Αυτό που χρειαζόµαστε ως κοινωνία είναι η σωστή πληροφόρηση και να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα”.
Η συνδρόμη του και η βοήθεια του για την αντιμετώπιση της προκατάληψης για το σύνδρομο Down. Ο Κυριάκος έχει βοηθήσει πολύ στην αντιμετώπιση της προκατάληψης για το σύνδρομο Down. Γνωρίζοντάς τον αντιλαμβάνεσαι πως η ιδιαιτερότητά του δεν τον εμποδίζει να επιτυγχάνει τους στόχους του. Είναι ένας πραγματικός πρωταθλητής, νικητής της ζωής, ο οποίος καθημερινά δίνει μαθήματα ζωής στο σπίτι, στο γυμναστήριο, στη δουλειά και μας θυμίζει τη δύναμη της θέλησης!
