Οι άνθρωποι αγαπούν να μιλούν για τη ζωή στο παρόν, και αυτό είναι αναμφισβήτητα σημαντικό, όμως όταν είσαι γονιός πρέπει να κοιτάς και το μέλλον του παιδιού σου.
Στην πραγματικότητα, ένα από τα κλειδιά για να είσαι σπουδαίος γονιός είναι να μοιράσεις την προσπάθειά σου αρκετά ομοιόμορφα ανάμεσα στο να βοηθάς τα παιδιά σου τώρα και να βάλεις και τις βάσεις για να τα βοηθήσεις αργότερα. Να γιατί.
Το να αφιερώσετε χρόνο με τα παιδιά σας σε μικρή ηλικία, αυτό θα τα ωφελήσει και αργότερα.
Το θέμα εδώ είναι ότι ο χρόνος που διαθέτετε τα πρώτα χρόνια είναι εξαιρετικά πολύτιμος.
Από πολλές απόψεις, τα παιδιά είναι λευκές πλάκες «tabula rasa», έτοιμα να απορροφήσουν γνώση και να διαμορφώσουν τη μοίρα τους.
Εάν μπορείτε να τους ενθαρρύνετε να επεκτείνουν τις δεξιότητές τους χωρίς να τους ασκείτε υπερβολική πίεση, θα επιτύχετε την ιδανική ισορροπία.
Δεν θα είστε πάντα κοντά για να τα βοηθήσετε
Σε κανέναν γονιό δεν αρέσει να σκέφτεται τη θνησιμότητά του.
Δεν είναι ένα ευχάριστο θέμα για κανέναν, ομολογουμένως, αλλά ένας γονιός παρακινείται κυρίως από την επιθυμία του να προστατεύσει τα παιδιά του.
Πρέπει λοιπόν να αρχίσετε να προετοιμάζετε τα παιδιά σας και για μια ζωή χωρίς εσάς.
Διδάξτε τους να είναι δυνατά και ανεξάρτητα από νωρίς.
Τέλος, το παρόν ίσως και να είναι η μόνη αλήθεια. Γιατί ότι έχει υπάρξει στο παρελθόν δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά κάθε φορά το μάθημα που μαθαίνουμε είναι διαφορετικό.
Επομένως, μπορεί να συμβεί κάτι στη ζωή μας και εμείς να μην μάθουμε αυτά που έχει να μας μάθει η συγκεκριμένη παρελθοντική εμπειρία, όμως μπορεί στο μέλλον να συμβεί κάτι άλλο και να μας κάνει να αναθεωρήσουμε το παρελθόν.
Το μέλλον επίσης είναι κάτι που δεν υπάρχει, και κανείς δεν σου λέει με βεβαιότητα ότι θα υπάρξει.
Οπότε το παρόν είναι η μοναδική πραγματική στιγμή, ότι συμβεί ένα δεύτερο πριν και ένα δεύτερο μετά, μπορεί να μεταβληθεί. Όμως όταν είσαι γονιός, δεν μπορείς να ζεις με την λογική αυτή.
Γιατί πρέπει να χτίσεις εφόδια για τα παιδιά σου, και όχι να τα κάψεις για ένα πιο χαρούμενο παρόν. Το να βάλεις όρια στο παιδί σου μπορεί να είναι δύσκολο τη στιγμή που συμβαίνει και το βλέπεις να κλαίει επειδή δεν το άφησες να φάει (για παράδειγμα) δεύτερο παγωτό, όμως στο μέλλον θα γίνει ένας ενήλικας, που θα γνωρίζει πως θα αναστείλει τις ηδονές του, και σε πιο σημαντικά πράγματα, θα μάθει να αντέχει την ματαίωση ότι στη ζωή δεν παίρνουμε πάντα (αν όχι τις περισσότερες φορές) αυτό που θέλουμε.
Πηγή:mothersblog.gr
