Η σιωπηλή παλινδρόμηση μπορεί να είναι δυσάρεστη για τα μωρά. Θα σας βοηθήσουμε να την αντιμετωπίσετε με ορισμένες συμβουλές για θεραπεία και φροντίδα.
Οι γουλίτσες εμετού ή αναγωγές είναι ένα σύνηθες φαινόμενο για τα μωρά, ιδιαίτερα εκείνα με παλινδρόμηση, η οποία ξεκινά μέσα στους δύο πρώτους μήνες της ζωής του παιδιού. Περισσότερα από τα μισά μωρά με παλινδρόμηση αναγουλιάζουν και τις περισσότερες φορές αυτό θεωρείται φυσιολογικό. Αυτό συμβαίνει όταν μωρά φτύνουν το μητρικό γάλα ή τη φόρμουλα με λίγη προσπάθεια ή δυσφορία.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, η παλινδρόμηση μπορεί να προκαλέσει πόνο στα βρέφη, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής τους. Τα μωρά που αναγουλιάζουν και εμφανίζουν συμπτώματα ευερεθιστότητας συχνά διαγιγνώσκονται με παλινδρόμηση, αλλά άλλα μπορεί να μην αναγουλιάζουν καθόλου. Αυτό ονομάζεται σιωπηλή παλινδρόμηση.
Τα μωρά με σιωπηλή παλινδρόμηση μπορεί να εμφανίσουν άλλα συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠΝ), όπως ταραχή ή κακές συνήθειες διατροφής. Αλλά επειδή δεν αναγουλιάζουν, τα συμπτώματά τους μπορεί να συσχετιστούν λανθασμένα με κολικούς και να χαθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Εδώ, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο τι είναι η σιωπηλή παλινδρόμηση, πώς εντοπίζεται και το πιο σημαντικό, πώς να βοηθήσετε το μικρό σας να βρει ανακούφιση στο σπίτι.
Ποιες είναι οι αιτίες της σιωπηλής παλινδρόμησης στα μωρά;
Η παλινδρόμηση εμφανίζεται γενικά όταν το περιεχόμενο του στομάχου επανέρχεται στον οισοφάγο. Τα μωρά με τυπική παλινδρόμηση θα αναγουλιάζουν το μητρικό γάλα ή τη φόρμουλα, αλλά σε μωρά με σιωπηλή παλινδρόμηση, το γάλα ή η φόρμουλα παραμένει στον οισοφάγο.
Ένας λόγος που τα μωρά είναι επιρρεπή στην παλινδρόμηση είναι το ότι γεννιούνται με υπανάπτυκτους μυς του οισοφαγικού σφιγκτήρα. Αυτοί είναι οι μύες που είναι υπεύθυνοι για το άνοιγμα και το κλείσιμο του οισοφάγου για να επιτραπεί η διέλευση του υγρού. Η παλινδρόμηση εμφανίζεται συχνότερα σε μικρότερα βρέφη, καθώς αυτοί οι μύες ωριμάζουν καθώς μεγαλώνουν τα μωρά.
Τα μωρά με νευρολογικές διαταραχές, όπως η εγκεφαλική παράλυση, καθώς και εκείνα που είναι πρόωρα ή έχουν οικογενειακό ιστορικό παλινδρόμησης, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο παλινδρόμησης. Η διαφραγματοκήλη ή η αδύναμη βαλβίδα του άνω στομάχου μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο για παλινδρόμηση.
Η παλινδρόμηση γενικά υποχωρεί μόνη της μέχρι το τέλος του πρώτου έτους, αλλά μερικές φορές χρειάζονται ιατρικές παρεμβάσεις.
Συμπτώματα σιωπηλής παλινδρόμησης στα μωρά
Τα μωρά με σιωπηλή παλινδρόμηση μπορεί να μην αναγουλιάζουν μετά το τάισμα, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο τον εντοπισμό της. Τα βρέφη με σιωπηλή παλινδρόμηση παρουσιάζουν επίσης συχνά δυσκολίες στη σίτιση, οι οποίες μπορεί να επιβραδύνουν την αύξηση βάρους και ακόμη και να προκαλέσουν απώλεια βάρους. Σε ακραίες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό.
Η ανεπαρκής ανάπτυξη ή η αδυναμία διατήρησης της ανάπτυξης κατά την πρώιμη παιδική ηλικία αναφέρεται ως αποτυχία ανάπτυξης (FTT) και μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα παλινδρόμησης.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα σημάδια που μπορείτε να προσέξετε και που μπορεί να υποδεικνύουν ότι το μωρό σας παλεύει με σιωπηλή παλινδρόμηση:
- Ευερεθιστότητα
- Δυσκολία στον ύπνο
- Ρινική συμφόρηση
- Κάψιμο της πλάτης κατά το τάισμα
- Χρόνιος βήχας
- Άρνηση να φάει
- Παύσεις στην αναπνοή (άπνοια)
- Θορυβώδης αναπνοή ή συριγμός
- Βραχνάδα
Θεραπεία για τη σιωπηλή παλινδρόμηση σε βρέφη
Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας αγωνίζεται με σιωπηλή παλινδρόμηση, είναι σημαντικό να το συζητήσετε με έναν παιδίατρο. Θα είναι σε θέση να προσδιορίσει εάν τα συμπτώματα του μωρού σας είναι διαχειρίσιμα με αλλαγές στο σπίτι ή εάν απαιτείται ιατρική παρέμβαση. Οι ακόλουθες στρατηγικές μπορεί να συνιστώνται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων σε μωρά με παλινδρόμηση.
Προσφέροντας μικρότερα, συχνότερα ταΐσματα
Το να ταΐζετε ένα μωρό με παλινδρόμηση μπορεί να είναι δύσκολο. Τα μωρά που θηλάζουν και έχουν παλινδρόμηση μπορεί να προσπαθήσουν να καταπραΰνουν τον πόνο θηλάζοντας, κάτι που μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα.
Στόχος να ταΐζετε το μωρό σας κάθε δύο με τρεις ώρες ενώ είναι ξύπνιο. Αυτό μπορεί να σημαίνει μείωση της ποσότητας που παίρνει το μωρό σας σε κάθε τάισμα. Η υπερβολική σίτιση μπορεί να αυξήσει την κοιλιακή πίεση, η οποία επιδεινώνει τα συμπτώματα παλινδρόμησης.
Μπορεί επίσης να βρείτε τις θηλές του μπουκαλιού με μικρότερες τρύπες (και πιο αργή ροή) να είναι χρήσιμες για το μωρό σας. Αναζητήστε μπιμπερό που έχουν σχεδιαστεί για να μειώνουν την ποσότητα αέρα που παίρνει το μωρό σας κατά τη διάρκεια του ταΐσματος.
Κρατώντας το μωρό όρθιο μετά το τάισμα
Το να κρατάτε το μωρό σας όρθιο κατά τη διάρκεια του ταΐσματος και για 30 λεπτά μετά, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων της παλινδρόμησης. Το να βάζετε το μωρό σας κάτω για να παίξει ή να κοιμηθεί πολύ σύντομα μετά το τάισμα αυξάνει την πιθανότητα να αναγουλιάσει ή να εμφανίσει καούρα.
Αποφύγετε να τοποθετείτε το μωρό σας σε κάθισμα αυτοκινήτου ή καρέκλα και μην αφήνετε το μωρό σας να λυγίζει, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει κοιλιακή συμπίεση. Μια όρθια θέση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ενόχλησης και του αναγουλιάσματος.
Βοηθώντας το μωρό σας να ρευτεί
Μην περιμένετε να τελειώσει το τάισμα για να βοηθήσετε το μωρό σας να ρευτεί. Αντίθετα, ωθήστε τα σε ρέψιμο αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ταΐσματος. Αυτό θα ελαχιστοποιήσει τη γαστρική πίεση και την ενόχληση που μπορεί να προκαλέσει.
Προσφορά βρεφικών δημητριακών σε μεγαλύτερα βρέφη
Οι παιδίατροι συνήθως συνιστούν να περιμένετε έως ότου το μωρό σας γίνει 4 έως 6 μηνών για να ξεκινήσετε τις στερεές τροφές. Εάν το μωρό σας παρουσιάζει συμπτώματα παλινδρόμησης, ρωτήστε εάν θα ήταν σκόπιμο να προσθέσετε πλιγούρι βρόμης στη διατροφή του βρέφους σας. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) συνιστά πλιγούρι βρόμης αντί για δημητριακά ρυζιού για τα μωρά με ΓΟΠΝ.
Μπορείτε να προσθέσετε βρεφική βρόμη στη φόρμουλα ή στο μητρικό γάλα, με την έγκριση του γιατρού σας. Εάν προσθέτετε πλιγούρι βρόμης στο μητρικό γάλα, ετοιμάστε το λίγο πριν ταΐσετε το μωρό σας. Τα ένζυμα του μητρικού γάλακτος μπορούν να διασπάσουν το πλιγούρι βρόμης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα βοηθήσει στην παλινδρόμηση του μωρού σας.
Κάνοντας διατροφικές αλλαγές
Εάν θηλάζετε, μπορεί να είναι χρήσιμο να γνωρίζετε ότι ίχνη από αυτά που καταναλώνετε περνούν στο μητρικό σας γάλα. Ακριβώς όπως ορισμένα τρόφιμα και ποτά μπορούν να σας προκαλέσουν δυσφορία, το ίδιο ισχύει και για το μωρό σας που θηλάζει. Η καφεΐνη, η σοκολάτα και το σκόρδο μπορεί να επιδεινώσουν την παλινδρόμηση. Το μωρό σας μπορεί επίσης να μην ανέχεται πρωτεΐνες στα γαλακτοκομικά, τη σόγια και τα αυγά.
Εάν παρατηρήσετε ένα μοτίβο αυξημένης δυσφορίας μετά την κατανάλωση ορισμένων τροφών, σκεφτείτε να τις εξαλείψετε από τη διατροφή σας για να δείτε εάν τα συμπτώματα βελτιώνονται. Λάβετε υπόψη ότι ορισμένα τρόφιμα, όπως τα γαλακτοκομικά, μπορεί να χρειαστούν έως και δύο εβδομάδες για να βγουν από το σύστημά σας.
Πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη σχετικά με τη σιωπηλή παλινδρόμηση στα μωρά
Η πλειονότητα των μωρών με παλινδρόμηση θα ξεπεράσει τη σιωπηλή παλινδρόμηση κατά 12 μήνες, αν και μπορεί να παραμείνει μέχρι τους 18 μήνες σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, φροντίστε πάντα να συζητάτε τυχόν ανησυχίες με τον παιδίατρο σας. Οι ανησυχίες σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες ή την ανάπτυξη του μωρού σας θα μπορούσαν να απαιτήσουν περαιτέρω αξιολόγηση. Μια παραπομπή σε παιδογαστρεντερολόγο μπορεί να είναι απαραίτητη εάν τα συμπτώματα του μωρού σας δεν βελτιωθούν υπό την καθοδήγηση του παιδιάτρου σας.
Πηγή:childit.gr
