Ποια είναι τα πιο συχνά πνευμονολογικά προβλήματα των πρόωρων μωρών.
Σε σύγκριση με τα βρέφη τελειόμηνης κύησης, τα πρόωρα κινδυνεύουν να παρουσιάσουν περισσότερες επιπλοκές.
Οι πνεύμονες είναι ένα από τα όργανα που αναπτύσσονται τελευταία κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου. Αυτό σημαίνει ότι κατά την πρόωρη γέννηση οι πνεύμονές δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως, με πιθανό ενδεχόμενο την εμφάνιση βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων «προβλήματων υγείας».
Βρογχοπνευμονική Δυσπλασία (BPD)
Η συνηθέστερη πνευμονική νόσος που πλήττει τα πρόωρα βρέφη, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για την Φροντίδα των Νεογνών, είναι η πάθηση που καλείται Βρογχοπνευμονική Δυσπλασία (BPD). Χαρακτηρίζεται από ταχεία και επιπόλαιη αναπνοή, δύσπνοια, λαχάνιασμα και βήχα αλλά και ανάγκη για περισσότερο οξυγόνο.
Η πάθηση συνήθως αναπτύσσεται απότοκος του μηχανικά υποστηριζόμενου αερισμού. Κατά συνέπεια, οι αναπνευστήρες είναι εκείνοι που αναλαμβάνουν την υποστήριξη της αναπνοής, έως ότου το νεογνό δύναται να αναπνεύσει αυτόματα. Παρόλο που η συγκεκριμένη παρέμβαση είναι απαραίτητη για την επιβίωση του βρέφους, μπορεί να βλάψει τους πνεύμονες και να προκαλέσει φλεγμονές με αποτέλεσμα την ανάπτυξη BPD.
Η Βρογχοπνευμονική Δυσπλασία (BPD) μπορεί να είναι προσωρινή πάθηση, αλλά σε ορισμένα παιδιά, τα συμπτώματα παραμένουν έως την ενηλικίωση, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιας νόσου του αναπνευστικού, όπως είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ).
Σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας (RDS)
Το σύνδρομο RDS είναι η κυριότερη αιτία θανάτου για τα βρέφη που γεννιούνται πρόωρα. Εμφανίζεται κυρίως σε νεογνά στα οποία οι πνεύμονες δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως και οφείλεται σε ανεπάρκεια μιας προστατευτικής ουσίας που καλείται επιφανειοδραστικός παράγοντας. Ο συγκεκριμένος παράγοντας διατηρεί τους πνεύμονες του νεογνού διατατούς, ενώ σε ανεπάρκεια αυτού επιβάλλεται η άμεση χορήγηση οξυγόνου μέσω σωλήνα και η υποκατάσταση του.
Το RDS μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης BPD και σοβαρών αναπνευστικών λοιμώξεων κατά τα δύο πρώτα έτη ζωής, καθώς και τις πιθανότητες εμφάνισης άσθματος στην ενήλικη ζωή.
Αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (RSV)
Σχεδόν όλα τα βρέφη θα μολυνθούν από τον ιό RSV μέχρι την ηλικία των δύο ετών. Για την πλειοψηφία των τελειόμηνων βρεφών, τα συμπτώματα του ιού είναι παρόμοια με αυτά του κοινού κρυολογήματος. Για τα τελειόμηνα νεογνά αντισώματα από τη μητέρα περνάνε στο έμβρυο τα οποία θα τα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν την λοίμωξη από τον συγκεκριμένο ή άλλος ιό σε όλη τη διάρκεια της κύησης.
Ωστόσο, όταν ένα βρέφος γεννιέται εξαιρετικά πρόωρο , δεν εφοδιάζεται με αρκετά από αυτά τα αντισώματα. Αυτή η ανεπάρκεια αντισωμάτων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι πνεύμονες δεν έχουν ακόμα αναπτυχθεί πλήρως, αναδεικνύει την προωρότητα ως τον μεγαλύτερο παράγοντας κινδύνου σοβαρής λοίμωξης από τον ιό RSV. Στα συμπτώματα του ιού συγκαταλέγονται ο επίμονος βήχας και ο συριγμός, ο υψηλός πυρετός και οι κρίσεις δύσπνοιας.
Αν το μωρό σας παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να αποταθείτε στο γιατρό σας το συντομότερο δυνατό. Οι γονείς μπορούν να αποτρέψουν την προσβολή του μωρού τους κατά του ιού παίρνοντας προληπτικά μέτρα και παροτρύνοντας όσους έχουν στενή επαφή με το βρέφος να πλένουν σχολαστικά τα χέρια τους, ειδικά προτού έρθουν σε επαφή με το βρέφος, όπως επίσης καθαρίζοντας συχνά τα παιχνίδια, την κούνια και τους χώρους παιχνιδιού του. Επιβάλλεται, επίσης, να μην επιτρέπουν το κάπνισμα κοντά στο μωρό τους.
Πηγή:mothersblog.gr
