Δεν είναι μόνο θέμα περιέργειας – Πίσω από τα πολλά «γιατί» που ρωτάνε τα παιδιά κρύβεται ένας εντυπωσιακός μηχανισμός ανάπτυξης του εγκεφάλου και του λόγου.
«Γιατί είναι ο ουρανός μπλε;», «Γιατί έχει φεγγάρι;», «Γιατί ο σκύλος έχει ουρά;» – Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να μας βομβαρδίσουν με αμέτρητα «γιατί»… Γύρω στα 3 με 5 έτη, βρίσκονται σε μια περίοδο εκρηκτικής ανάπτυξης της γλώσσας και της γνωστικής λειτουργίας. Ανακαλύπτουν πως τα πράγματα γύρω τους έχουν αιτίες, συνέπειες και νοήματα.
Το «γιατί» είναι το κλειδί για να ανοίξουν αυτές τις πόρτες. Μέσα από τις ερωτήσεις, τα παιδιά προσπαθούν να οργανώσουν τον κόσμο τους. Ρωτούν γιατί θέλουν να μάθουν, να κατανοήσουν και να συνδεθούν με τους μεγάλους. Είναι ένας τρόπος να αποκτήσουν έλεγχο σε έναν κόσμο που ακόμα τους φαίνεται πολύπλοκος και απρόβλεπτος.
Τα παιδιά δεν θέλουν μόνο απαντήσεις, θέλουν και διάλογο
Οι ενήλικες νιώθουν την ανάγκη να απαντήσουν κάθε «γιατί» με ακρίβεια και λεπτομέρεια. Όμως πολλές φορές, το παιδί δεν αναζητά μια «σωστή» απάντηση, αλλά μια συζήτηση. Θέλει να νιώσει ότι το ακούν, ότι υπάρχει χώρος για να εκφράσει την απορία ή την έκπληξή του.
Η ερώτηση είναι το εργαλείο — αυτό που πραγματικά ζητούν είναι σύνδεση.
Όταν οι ερωτήσεις δεν έχουν τελειωμό, όταν επαναλαμβάνονται, όταν έρχονται τη στιγμή που οδηγείς, δουλεύεις ή προσπαθείς απλώς να χαλαρώσεις, δεν είναι εύκολο να απαντάς με υπομονή. Όμως μην ξεχνάς ότι κάθε «γιατί» είναι μια πρόσκληση να συμμετέχεις στον τρόπο που το παιδί χτίζει τη σκέψη του.
Αντί να εκνευριστεί κανείς, μπορεί να απαντήσει και με ερωτήσεις: «Εσύ τι νομίζεις;», «Πώς θα μπορούσαμε να το μάθουμε;». Έτσι ενισχύεται η κριτική σκέψη και η αίσθηση ότι η γνώση είναι κάτι που κατακτιέται με έρευνα.
Παιδική περιέργεια
Τα παιδιά είναι από τη φύση τους περίεργα πλάσματα! Εξερευνούν επειδή έχουν έμφυτη ανάγκη να καταλάβουν πώς λειτουργούν τα πράγματα ή σε τι χρησιμεύουν.
Η έρευνα μας δείχνει ότι όλοι γεννιόμαστε με μια φυσική αίσθηση περιέργειας και επιθυμίας να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας. Ωστόσο, αυτή η ενστικτώδης περιέργεια πρέπει να καλλιεργηθεί, ώστε τα παιδιά μας να συνεχίσουν να είναι περίεργα σε όλη τους τη ζωή.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychological Science, τα νήπια είναι πιο πιθανό να επιλέξουν να συλλέξουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με κάτι, αν γνωρίζουν αρκετά για αυτό για να το βρουν ενδιαφέρον, αλλά όχι πάρα πολλά σε σημείο που το θέμα να γίνεται βαρετό.
Το παιδί που ρωτά, είναι το παιδί που μαθαίνει να αμφισβητεί, να εξετάζει, να αναζητά. Και αυτό το παιδί θα γίνει ο έφηβος και ο ενήλικας που δεν θα δέχεται εύκολα απαντήσεις του τύπου «έτσι είναι», αλλά θα συνεχίσει να ψάχνει. Και αυτό, στην εποχή της υπερπληροφόρησης, είναι σπουδαίο.
Πηγή:imommy.gr
