Ανάρτηση γροθιά στο στομάχι από 18χρονη μαθήτρια λόγω της διαρροής του δοκιμίου των Νέων Ελληνικών.
Η 18χρονη Σιαρπέλλα 1 εκ των παιδιών – μαθητών της παιδοογκολικής παιδοοαιματολιγικής κλινικής η οποία δίνει εδώ και έξι μήνες μάχη για τη ζωή, καθώς στις 16 Ιουνίου του 2022 διαγνώστηκε με λευχαιμία περιγράφει μέσα από τα ΜΚΔ της την σημερινή της «εμπειρία».
Σήμερα, ακριβώς έξι μήνες, μετά πήγε στο σχολείο της για να παρακαθίσει στην εξετάση των νέων ελληνικών και εκεί που προσπαθούσε να τελειώσει την εξέταση της ήρθε το «χαμπάρι» πως ακυρώνεται η εξέταση και οι μαθητές θα πρέπει να ετοιμαστούν για άλλη εξέταση από την αρχή…
Την ώρα εκείνη η Σιαρπέλλα Ορφανού περίμενε να ακούσει πως ήταν μια πλακίτσα αλλά…
Η συνέχεια στην ανάρτηση της Σιαρπέλλας Ορφανού:
16/01/23 Εξέταση Νέων Ελληνικών..
Ονομάζομαι Σιαρπέλλα Ορφανού και βρίσκομαι στο 18 μου έτος..
Για τους μαθητές της Γ’ Λυκείου σήμερα ήταν η εξέταση των νέων ελληνικών, για μένα είναι η μέρα που πριν από 6 μήνες, γνώρισα τη λευχαιμία.
16/06/22 διαγνώστηκα με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία τύπου Β. Πώς θα καταφέρω να τελειώσω το σχολείο? (ήταν ένα από τα αρχικά μου ερωτήματα)
Φοιτώ σε ιδιωτικό σχολείο, ως εκ τούτου ξεκίνησα τις εξετάσεις 13/01 και τελειώνω 31/01.
Αντί όμως να διαβάζω για εξετάσεις, η ώρα μου περνάει στο θάλαμο του παιδογκολογικού. Ναί! Εγώ αποφάσισα να καθίσω τις εξετάσεις της Α΄ σειράς..αντί για της Β΄. Αφού σου δόθηκε η ευκαιρία, γιατί δεν την εκμεταλλεύτηκες? Επειδή βαθιά μέσα μου ήξερα πως δεν θα άντεχα να βρίσκομαι μόνη σε ένα δωμάτιο γράφοντας σε μια κόλλα χαρτί που θα καθορίσει το μέλλον μου. Ξέρετε..έχω περάσει πολλές ώρες σε ένα δωμάτιο παλεύοντας για το μέλλον μου..το δωμάτιο 7. Μόνο που αυτό το δωμάτιο αντί θρανία, διαθέτει κρεβάτια.
9:00π.μ. Ξύπνησα και ετοιμάστηκα. Τα πόδια μου να σέρνονται(αφού πρόσφατα πέρασα μια σοβαρή είδους νευροπάθεια από τις χημειοθεραπείες).
10:30π.μ. Αρχίζουμε το γραπτό των νέων ελληνικών. Όλα καλά μέχρι στιγμής. Τι μπορεί να πάει στραβά 11:10π.μ. Στο δεξί μου χέρι το στυλό, το αριστερό να γυρίζει φύλλο. Πρωτού να προλάβω να πάρω μια ανάσα, ανοίγει η πόρτα.
11:11 π.μ. Το γραπτό ακυρώνεται. Περάστε όλοι έξω! (Εγώ είχα τελειώσει την γλώσσα και ετοιμαζόμουν για τη λογοτεχνία)
Στην αρχή περίμενα να ακούσω πως ήταν μια πλακίτσα. Μετά από 5′ όταν μας δόθηκε το γραπτό της Β΄ Σειράς δεν ήταν και τόσο ωραία η πλακίτσα.
Και τώρα απευθύνομαι σε σένα. Ναι! Σε σένα που η ώρα 9:18 πήρες την απόφαση να στείλεις το μήνυμα. Αγαπημένη, δεν με ενδιαφέρει να μάθω ποια είσαι ή τι σου έχουν τάξει, αλλά θέλω να διαβάσεις το άρθρο μου. Γιατί όταν εσύ νόμιζες πως πέτυχες το στόχο σου, εγώ διάβαζα τις σημειώσεις μου. Τις σημειώσεις που έγραφα ως τα ξημερώματα για να καταφέρω να αποδώσω όσο καλύτερα μπορώ στην εξέταση. Τις σημειώσεις που προσπαθούσα να γράψω καθώς στο αίμα μου κυλούσε η τοξικότητα της χημειοθεραπείας.
Τις σημειώσεις που προσπαθούσα να διαβάσω καθώς το μυαλό μου προσπαθούσε να με κρατήσει ξύπνια από την κούραση. Δεν ζητάω να με λυπηθείς. Δεν είμαι για λύπηση. Αλλά θέλω να προσπαθήσεις να μπείς στη θέση μου όταν πήγα να ανακουφιστώ πως κατάφερα να τελειώσω το 1/3 του γραπτού.. όταν ένιωθα τους παλμούς μου όλο και περισσότερο να ρέουν μέσα από τις φλέβες μου από την αδρεναλίνη.
Ντροπή! Σε σένα και σε όσους σχετίζονται με αυτό. Γιατί η επιτυχία δεν βρίσκεται στην αντιγραφή αλλά κερδίζεται με κόπους κ μέσα από τις αποτυχίες. Και όπως κάθε πράξη έχει και τις συνέπειες της έτσι και εσύ θα υποστείς τις συνέπειες των πράξεων σου!
Πηγή:dialogos.com.cy
