Μερικές ιστορίες δεν γράφονται απλώς. Ζουν. Ανασαίνουν. Μεγαλώνουν μαζί με τα παιδιά που τις ενσαρκώνουν. Υπάρχουν στιγμές που μια ολόκληρη οικογένεια αλλά και μια ολόκληρη χώρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να κρατήσουν αναμμένο το φως της ελπίδας. Και όταν αυτό το φως γίνεται ζωή, όταν γίνεται παιδικό γέλιο, σχολική τσάντα και κυριακάτικο παιχνίδι, τότε η μνήμη της διαδρομής αποκτά ακόμα μεγαλύτερο νόημα.
Σε μια τέτοια μέρα αναφέρθηκε ο μαπμπάς του μικρού μας ήρωα, του Παναγιώτη Ραφήλ, στη σελίδα «Γίνε ο ήρωας του Παναγιώτη-Ραφαήλ».
Μια μέρα που δεν είναι απλώς μια ημερομηνία, αλλά ένα ορόσημο. Ένα πριν και ένα μετά. Μια υπενθύμιση για το τι μπορεί να συμβεί όταν οι άνθρωποι αποφασίζουν να σταθούν ο ένας δίπλα στον άλλον.
Ολόκληρη η ανάρτηση
«21 Νοεμβρίου, μια μέρα που για εμάς μοιάζει με δεύτερα γενέθλια.
Σαν σήμερα, πριν από 6 χρόνια, ο Παναγιώτης Ραφαήλ πήρε τη θεραπεία που του έδωσε το δικαίωμα να μεγαλώσει.
Και τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί χωρίς εσάς.
Σήμερα, τον βλέπουμε χαρούμενο και γεμάτο φως και νιώθουμε ευλογημένοι!
Ο Παναγιώτης Ραφαήλ μεγαλώνει όπως κάθε παιδί της ηλικίας του:
έχει χάσει τα πρώτα του δοντάκια, πηγαίνει στη Β’ Δημοτικού, έχει πολλούς φίλους, δραστηριότητες, γέλια, παιχνίδια και Σαββατοκύριακα γεμάτα παιδικές φωνές.
Κάποτε όλα αυτά ήταν όνειρο. Τώρα είναι ζωή!
Σας ευχαριστούμε που σταθήκατε δίπλα μας τότε.
Χάρη σε εσάς, κάθε χαμόγελο, κάθε βήμα, κάθε μικρή πρόοδος είναι ένα θαύμα που συνεχίζεται.
Η ελπίδα νίκησε. Και συνεχίζει να νικά, κάθε μέρα.».
