Τι πραγματικά αγχώνει τα παιδιά μας; Πολλές από αυτές τις ανησυχίες περνούν απαρατήρητες από τους ενήλικες…
Δεν είναι πάντα εύκολο να καταλάβεις πότε ένα παιδί αγχώνεται. Τα παιδιά δεν έχουν ακόμα τα εργαλεία για να διαχειριστούν το στρες, ούτε τις λέξεις για να το περιγράψουν. Συχνά, δεν λένε τι τους απασχολεί — το δείχνουν με το σώμα, τη διάθεση ή τη συμπεριφορά τους.
Ζούμε σε μια εποχή που το άγχος έχει γίνει σχεδόν φυσιολογικό — όχι μόνο για εμάς τους ενήλικες, αλλά και για τα παιδιά μας. Και όσο εμείς τρέχουμε να προλάβουμε τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, πολλές φορές ξεχνάμε να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο τους.
Ως γονείς, δεν χρειάζεται να έχουμε όλες τις απαντήσεις. Αρκεί να ξεκινήσουμε με το να καταλάβουμε τι τους προκαλεί ανησυχία. Πολλές φορές, είναι πράγματα που ούτε μας περνούν από το μυαλό…
Για τι ανησυχούν τα παιδιά;
1. Κοινωνικές σχέσεις
Τα παιδιά προσπαθούν να καταλάβουν ποια είναι και πού ανήκουν. Θέλουν να ταιριάξουν, να νιώθουν αποδεκτά και αγαπητά. Αν διαφέρουν — λόγω εμφάνισης, ενδιαφερόντων, κουλτούρας ή χρώματος — μπορεί να βιώσουν απόρριψη, πείραγμα ή και bullying.
2. Τα social media
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εντείνουν τις ανασφάλειες των παιδιών. Συγκρίνονται με τις “τέλειες” ζωές άλλων, ακόμα και αγνώστων. Όταν τα social media δεν ελέγχονται, το άγχος πολλαπλασιάζεται και η αυτοεκτίμηση καταρρέει.
3. Μεγάλες αλλαγές
Μια μετακόμιση, μια αλλαγή σχολείου ή ακόμα και η γέννηση ενός αδερφού μπορεί να είναι αγχωτικές. Ακόμα κι όταν οι αλλαγές είναι θετικές, το παιδί μπορεί να νιώσει απώλεια και ανασφάλεια.
4. Υπερβολικά πιεστικό πρόγραμμα
Όταν η καθημερινότητα μετά το σχολείο είναι γεμάτη φροντιστήρια και εξωσχολικές δραστηριότητες, το παιδί δεν προλαβαίνει να ξεκουραστεί. Η έλλειψη ελεύθερου χρόνου/παιχνιδιού συνδέεται με χρόνιο άγχος.
5. Ασυνέπεια
Το απρόβλεπτο ή η έλλειψη συνέπειας στις υποσχέσεις και στους κανόνες προκαλεί ανασφάλεια. Όταν ένας γονιός αργεί ή δεν τηρεί αυτά που λέει, το παιδί βιώνει αβεβαιότητα.
6. Τραυματικές εμπειρίες
Ένα τροχαίο, ένας τραυματισμός ή η θέα ενός ατυχήματος μπορεί να πυροδοτήσει μόνιμο στρες. Το παιδί γίνεται υπερ-ευαίσθητο, σε εγρήγορση, και αισθάνεται ανασφάλεια ακόμη και σε ασφαλή περιβάλλοντα.
Τεχνικές διαχείρισης
Το κλειδί βρίσκεται στην πρόληψη και στη συζήτηση. Οι παρακάτω στρατηγικές μπορούν να ενισχύσουν τη συναισθηματική ανθεκτικότητα του παιδιού σας:
Ονομάστε τα συναισθήματα
Μάθετε στο παιδί να αναγνωρίζει τι νιώθει. Εξηγήστε του ότι η ανησυχία μεγαλώνει όταν μένει στο σκοτάδι και μικραίνει όταν μοιράζεται. Ακόμα και να πει από μέσα του “Αγχώνομαι για το τι θα πει η δασκάλα μου”, βοηθά.
Χρήσιμες φράσεις
Δώστε του «μαγικές φράσεις» για δύσκολες στιγμές:
«Όλα είναι πιο εύκολα τη δεύτερη φορά».
«Το νιώθω έντονα τώρα, αλλά θα περάσει».
«Το ότι φαντάζομαι κάτι κακό, δεν σημαίνει ότι θα συμβεί».
Πηγή:imommy.gr
