Μπορεί να είμαστε παρόντες, αλλά είμαστε πραγματικά εκεί για το παιδί;
Στην απαιτητική καθημερινότητα, πολλοί γονείς νιώθουν ότι περνούν χρόνο με το παιδί τους, στην πραγματικότητα όμως, συχνά πρόκειται για χρόνο χωρίς ουσιαστική σύνδεση. Ο λεγόμενος ποιοτικός χρόνος δεν έχει να κάνει με το πόσο πολύ, αλλά με το πώς είμαστε με το παιδί μας: επαφή με αληθινό ενδιαφέρον και χωρίς περισπασμούς.
Ακολουθούν 10 σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί ίσως «ζητά» περισσότερο τέτοιο χρόνο – και πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε:
1. Το παιδί απαιτεί την προσοχή σας – ακόμα και με “δύσκολους” τρόπους
Αν παρατηρείτε ότι το παιδί διακόπτει συνέχεια, κάνει «αταξίες» ή φωνάζει όταν είστε απασχολημένοι, ίσως προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σας γιατί νιώθει ότι του λείπετε.
2. Δείχνει συχνά ανία ή εκνευρισμό
Ένα παιδί που βαριέται υπερβολικά εύκολα ή παρουσιάζει ευερεθιστότητα μπορεί να μην νιώθει συναισθηματικά γεμάτο. Ο ποιοτικός χρόνος το βοηθά να νιώσει ασφάλεια και πληρότητα.
3. Λέει «δεν με προσέχεις» ή «δεν με ακούς»
Αυτές οι φράσεις, ακόμα κι αν λέγονται με παράπονο ή θυμό, είναι σημάδια ότι το παιδί αισθάνεται παραμελημένο συναισθηματικά.
4. «Κολλάει» πάνω σας περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως
Αν ξαφνικά δεν σας αφήνει από τα μάτια του, ίσως δεν νιώθει αρκετά συνδεδεμένο μαζί σας και αναζητά την εγγύτητα που του λείπει.
5. Ζητά συνεχώς να κοιμάται στο κρεβάτι σας
Αυτό μπορεί να κρύβει την ανάγκη του για περισσότερη αίσθηση ασφάλειας και επαφής μέσα στην ημέρα.
6. Υπερβάλλει ή δραματοποιεί καταστάσεις
Όταν το παιδί νιώθει ότι δεν το ακούμε, μπορεί να εντείνει τις αντιδράσεις του ως τρόπο να μας κάνει να «δούμε» ή να «νιώσουμε» τι περνάει.
7. Δεν μιλάει πια τόσο πολύ για τη μέρα του
Αν ένα παιδί σταματήσει να μοιράζεται, ίσως είναι γιατί νιώθει ότι δεν υπάρχει χώρος ή χρόνος για να το ακούσουμε.
8. Εκδηλώνει υπερβολικό ενδιαφέρον για οθόνες ή παιχνίδια
Αναζητά εξωτερικά ερεθίσματα για να γεμίσει το κενό που αφήνει η έλλειψη ουσιαστικής επαφής με τους γονείς.
9. Ζητάει να παίξετε μαζί του, αλλά το κάνει… διστακτικά
Παιδιά που νιώθουν ότι οι γονείς δεν έχουν χρόνο, μπορεί να διστάζουν να ζητήσουν παιχνίδι ή να συμβιβάζονται με το «θα παίξω μόνος/η μου».
10. Το παιδί είναι πιο ευαίσθητο απ’ ό,τι συνήθως
Εκρήξεις, υπεραντιδράσεις ή ακόμα και δάκρυα για μικροπράγματα μπορεί να είναι τρόποι έκφρασης εσωτερικής έλλειψης.
Τι μπορούμε να κάνουμε
- 5 λεπτά ουσιαστικής επαφής χωρίς οθόνες την ημέρα είναι προτιμότερα από 2 ώρες μπροστά στην τηλεόραση μαζί.
- Αφουγκραζόμαστε: Ρωτάμε πώς νιώθει, όχι μόνο τι έκανε.
- Μικρές, σταθερές συνήθειες: ένα παραμύθι πριν τον ύπνο, ένα παιχνίδι πριν το σχολείο, μια κουβέντα στο τραπέζι…
- Παίζουμε μαζί χωρίς να καθοδηγούμε – απλώς ακολουθούμε.
- Είμαστε παρόντες: χωρίς κινητό στο χέρι, χωρίς «ναι, αλλά περίμενε».
Θυμηθείτε
Τα παιδιά δε χρειάζονται «τέλειους» γονείς, αλλά διαθέσιμους. Έτσι και ο ποιοτικός χρόνος δεν χρειάζεται να είναι «τέλειος» – αρκεί να είναι αληθινός.
Πηγή:imommy.gr
