Τα τελευταία δύο χρόνια η τεχνητή νοημοσύνη μπήκε δυναμικά στην καθημερινότητα των σχολείων. Από ασκήσεις που διορθώνονται αυτόματα μέχρι εφαρμογές που βοηθούν τα παιδιά να γράψουν πιο γρήγορα τις εργασίες τους, η αλλαγή είναι ορατή.
Η νέα πραγματικότητα μέσα στην τάξη
Οι δάσκαλοι προσπαθούν να βρουν ισορροπία ανάμεσα στη νέα τεχνολογία και την παραδοσιακή μάθηση. Οι γονείς από την άλλη ανησυχούν καθώς βλέπουν τα παιδιά τους να βασίζονται όλο και περισσότερο σε ψηφιακά εργαλεία. Το ερώτημα είναι αν αυτή η μετάβαση λειτουργεί πραγματικά υπέρ των παιδιών που βρίσκονται ακόμα στη φάση όπου χτίζουν τον χαρακτήρα και τις δεξιότητές τους.
Η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δύναμη να ενισχύσει σημαντικά τη μαθησιακή διαδικασία. Πολλά παιδιά που δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν ή να κατανοήσουν νέες έννοιες μπορούν να επωφεληθούν από προσωποποιημένες ασκήσεις. Η τεχνολογία προσαρμόζεται στο επίπεδο του κάθε μαθητή και προτείνει δραστηριότητες που αντιστοιχούν στο δικό του ρυθμό. Έτσι τα παιδιά μπορούν να εξασκούνται χωρίς άγχος και χωρίς συγκρίσεις με τους συμμαθητές τους. Πρόκειται για ένα τεράστιο πλεονέκτημα ειδικά για μαθητές που χρειάζονται περισσότερη ενίσχυση.
Επιπλέον η τεχνητή νοημοσύνη βοηθάει τους εκπαιδευτικούς να έχουν καλύτερη εικόνα για τη συνολική πρόοδο. Παρέχει αναλυτικά δεδομένα και διευκολύνει τον εντοπισμό περιοχών που χρειάζονται ενίσχυση. Αυτό σημαίνει ότι ο δάσκαλος μπορεί να παρέμβει εγκαίρως. Αυτή η στοχευμένη παρέμβαση είναι ιδιαίτερα σημαντική στις μικρές ηλικίες όπου η έγκαιρη βοήθεια μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα αφορά το κίνητρο. Πολλά παιδιά ανταποκρίνονται θετικά σε ψηφιακές δραστηριότητες επειδή μοιάζουν λίγο με παιχνίδι. Εφόσον ο δάσκαλος θέσει ξεκάθαρα όρια και σκοπό, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να γίνει ένα εργαλείο που ενθαρρύνει τη συνέπεια και την πειθαρχία.
Οι κίνδυνοι που απαιτούν προσοχή
- Πρώτα από όλα υπάρχει ο φόβος ότι η υπερβολική χρήση τεχνολογίας μπορεί να περιορίσει την ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων. Ο γραπτός λόγος, η κριτική σκέψη και η επίλυση προβλημάτων απαιτούν χρόνο και προσπάθεια. Αν ένα παιδί συνηθίσει να πατάει ένα κουμπί για να πάρει την απάντηση, τότε χάνει την ευκαιρία να καλλιεργήσει την αυτονομία του. Το ίδιο ισχύει και για την ορθογραφία ή τη δημιουργική γραφή που χτίζονται μέσα από επαναλήψεις και λάθη.
- Ένας άλλος κίνδυνος αφορά την κοινωνικοποίηση. Το δημοτικό σχολείο δεν είναι μόνο χώρος εκμάθησης αλλά και χώρος όπου τα παιδιά μαθαίνουν πώς να επικοινωνούν, να συνεργάζονται και να διαχειρίζονται συγκρούσεις. Αν η τεχνητή νοημοσύνη αντικαταστήσει μεγάλο μέρος της αλληλεπίδρασης με τον δάσκαλο ή με άλλα παιδιά, τότε υπάρχει πιθανότητα να επηρεαστούν αυτές οι τόσο σημαντικές δεξιότητες.
- Υπάρχει επίσης το θέμα του χρόνου οθόνης. Πολλά παιδιά περνούν ήδη πολλές ώρες μπροστά σε οθόνες στο σπίτι. Η προσθήκη επιπλέον ψηφιακού χρόνου στο σχολείο μπορεί να οδηγήσει σε υπερδιέγερση, μείωση συγκέντρωσης και φυσικά σε ανάγκη για ακόμη περισσότερα ερεθίσματα. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που πρέπει να αποφευχθεί.
Τι χρειάζεται για μια υγιή ισορροπία
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν πρέπει να αποκλειστεί από το σχολείο. Ούτε όμως πρέπει να κυριαρχήσει. Το κλειδί βρίσκεται στην ισορροπία. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά συνεχίζουν να αναπτύσσουν τον προφορικό λόγο, τη γραφή με το χέρι, τη συνεργασία και την επιμονή. Η τεχνολογία οφείλει να λειτουργεί ως συμπλήρωμα και όχι ως υποκατάστατο.
Είναι ανάγκη να εκπαιδευτούν επαρκώς οι δάσκαλοι ώστε να μπορούν να αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη με τρόπο που πραγματικά ωφελεί τη μαθησιακή διαδικασία. Η κατάλληλη καθοδήγηση από τον εκπαιδευτικό είναι αυτό που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη δημιουργική χρήση και στην παθητική κατανάλωση. Χρειάζεται επίσης να υπάρχει διάλογος με τους γονείς ώστε να κατανοούν τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται και να μπορούν να τα υποστηρίζουν στο σπίτι.
Τι πρέπει να κρατήσουν οι γονείς
Σε αυτή τη συζήτηση οι γονείς έχουν ενεργό ρόλο. Πρέπει να παρακολουθούν πώς χρησιμοποιεί το παιδί τους τα ψηφιακά εργαλεία και να ενθαρρύνουν την ενεργητική μάθηση. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η μάθηση συμβαίνει όταν το παιδί σκέφτεται με το μυαλό του. Επίσης χρειάζεται να διατηρούμε σταθερούς κανόνες για τον χρόνο οθόνης και να ενισχύουμε την καθημερινή χειρόγραφη γραφή. Ένα άλλο στοιχείο που δεν πρέπει να χαθεί είναι η συνεργασία με τον δάσκαλο. Οι γονείς οφείλουν να ρωτούν, να ενημερώνονται και να συζητούν ανοιχτά για όσα χρησιμοποιεί το παιδί στην τάξη. Τέλος είναι σημαντικό να επιμένουμε στην προσωπική προσπάθεια πριν την ψηφιακή λύση. Το παιδί πρέπει να νιώθει ότι μπορεί να κατακτήσει τη γνώση και όχι ότι χρειάζεται πάντα βοήθεια από ένα εργαλείο.
Σε αυτό το μεταβατικό στάδιο η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί μια δεύτερη γλώσσα που τα παιδιά θα χρειαστεί να μάθουν. Το ζητούμενο είναι να τη μάθουν χωρίς να χάσουν αυτά που τους κάνουν πραγματικά ικανά και δημιουργικά. Με σωστή καθοδήγηση και ισορροπία η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να γίνει ένα ισχυρό εργαλείο που ενισχύει τη μάθηση αντί να την αντικαθιστά. Τα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη ώστε να αναπτύξουν μια υγιή σχέση με την τεχνολογία και όχι εξάρτηση από αυτή. Το μέλλον της εκπαίδευσης δεν βρίσκεται στο ένα άκρο ή στο άλλο. Βρίσκεται στη συνετή συνύπαρξη.
Πηγή:mama365.gr
