Για πρώτη φορά, οι τελειόφοιτοι μαθητές στην Κύπρο κάθισαν για να δώσουν Παγκύπριες Εξετάσεις μέσα σε κλιματιζόμενες αίθουσες.
Μετά από χρόνια παραπόνων για αφόρητη ζέστη, το Υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην τοποθέτηση κλιματιστικών στις περισσότερες σχολικές μονάδες, προσφέροντας επιτέλους ανακούφιση. Ή μήπως όχι;
Παρά τη θετική πρόθεση και την τεχνολογική «αναβάθμιση», το νέο αυτό δεδομένο έφερε… άλλα θεματακία. Οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για μαθητές που κρύωναν υπερβολικά, την ώρα που άλλοι δήλωναν ότι δεν ένιωθαν καμία διαφορά από τη φυσική θερμοκρασία. Το αποτέλεσμα; Εκπαιδευτικοί να πηγαινοέρχονται ανάμεσα στις αίθουσες προσπαθώντας να ρυθμίσουν τα κλιματιστικά, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους μαθητές.
Γονείς, ενημερωμένοι από τα παιδιά τους για τις χαμηλές θερμοκρασίες στις αίθουσες, έσπευσαν να τους εφοδιάσουν με ζακέτες, φούτερ. Πολλά παιδιά, ντυμένα με καλοκαιρινά ρούχα, βρέθηκαν εκτεθειμένα σε έντονα ρεύματα ψυχρού αέρα.
Η πρόθεση ήταν ξεκάθαρα σωστή και αναγκαία: να δοθούν στους μαθητές ανθρώπινες συνθήκες εξέτασης. Όμως, η εφαρμογή χωρίς σαφή πρωτόκολλα θερμοκρασίας και χωρίς εκπαίδευση για τη σωστή χρήση των συσκευών, δείχνει ότι ακόμα και τα καλά μέτρα μπορούν να παράγουν ανεπιθύμητα αποτελέσματα.
Από το «δεν έχουμε κλιματιστικό» περάσαμε στο «ζακέτα να πάρεις», σε ένα σκηνικό που μόνο η κυπριακή πραγματικότητα θα μπορούσε να σκηνοθετήσει. Το ζητούμενο τώρα δεν είναι μόνο η ύπαρξη υποδομών, αλλά και η σωστή διαχείρισή τους — και κυρίως, η εξασφάλιση ότι οι μαθητές δεν θα δίνουν εξετάσεις… τρέμοντας.
Του Παναγιώτη Τούμπα
