Αρκετά ζευγάρια στις μέρες μας, όταν συγκατοικίσουν αποκτούν ένα κατοίκιδιο. Τι γίνεται όμως όταν ο πελαργός χτυπήσει την πόρτα; Τι πρέπει να γίνει για να μην διαταραχθεί η ισορροπία και η γαλήνη; Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε για να μην αρχίσει να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλά το κατοικίδιο μας λόγω ζήλιας;
Η Κτηνίατρος Δρ Δήμητρα Σωφρονίου μας απαντά σε αυτά, και σε πολλά άλλα, ερωτήματα που αφορούν την ομαλή ένταξη του βρέφους στο σπίτι, έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα συμπεριφοράς στο κατοικίδιο.
Πολλές είναι οι έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς και αποδεικνύουν ότι τα οφέλη της συμβίωσης ενός παιδιού με τα κατοικίδα ζώα είναι πολλά και αξιοσημείωτα. Τα οφέλη είναι ακόμα περισσότερα όταν η συμβίωση ξεκινήσει από τη βρεφική ηλικία. Μεταξύ άλλων, μειώνεται η πιθανότητα εμφάνισης άσθματος και αλλεργιών στα παιδιά, αποκτούν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα, αναπτύσουν ισορροπημένο χαρακτήρα και ενισχύεται η συναισθηματική τους ανάπτυξη. Άρα, η παρουσία του κατοικιδίου σε ένα σπίτι που ετοιμάζεται να δεχθεί το πρώτο μωρό, όχι μόνο δεν αποτελεί πρόβλημα αλλά αποτελεί μια ιδανική αρχή στη ζωή του βρέφους.
Ποιά βήματα όμως πρέπει να εφαρμοστούν έτσι ώστε ο τετράποδος φίλος να δεχθεί με χαρά και ενθουσιασμό το νέο μέλος της οικογένειας; Η κύρια αρχή που πρέπει να εφαρμοστεί, πάνω στην οποία στηρίζονται όλα τα βήματα, είναι η ομαλή ένταξη. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να αλλάξει η ζωή και οι συνήθειες του κατοικιδίου μέσα σε μια νύχτα. Από τη στιγμή που η εγκυμοσύνη είναι γεγονός, υπάρχει αρκετό χρονικό περιθώριο να εφαρμοστούν όλα σταδιακά και το αγαπημένο σας τετράποδο να προετοιμαστεί και να δεχθεί χωρίς πρόβλημα τον ερχομό του μωρού.
Η συμπεριφορά της εγκύου προς το κατοικίδιο δεν πρέπει να αλλάξει. Σε καμία περίπτωση, η έγκυος δεν διατρέχει κίνδυνο από τον κατοικίδιο σκύλο της ή τη γάτα της. Αρκεί μια επίσκεψη στον κτηνίατρο έτσι ώστε το ζώο να πάρει την αποπαρασίτωση του για τα εσωτερικά και τα εξωτερικά παράσιτα (παράσιτα εντέρου, ψύλλοι, τσιμπούρια κτλ). Άρα, η απομόνωση του ζώου σε συγκεκριμένο χώρο ή έξω από το σπίτι δεν εξυπηρετεί κάποιο σκοπό, παρά μόνο δημιουργεί ζήλια στο κατοικίδιο και στερεί από το παιδί μας τα οφέλη να μεγαλώσει μέσα σε ένα σπίτι μαζί με ένα κατοικίδιο.
Αν η έγκυος είχε μέχρι στιγμής όλες τις υποχρεώσεις της φροντίδας του ζώου όπως για παράδειγμα τη βόλτα του σκύλου, το τάισμα του ζώου ή το καθάρισμα της αμμοδόχου της γάτας, θα πρέπει σταδιακά να αρχίσει να μεταβιβάζει κάποιες από αυτές στον άντρα. Νοουμένου ότι η έγκυος στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης θα δυσκολεύεται να σκύβει ή να παίρνει βόλτα τον σκύλο, θα πρέπει σταδιακά κάποιες μέρες να συμμετέχει κι ο άντρας σε αυτά, αρχικά μαζί με την γυναίκα, αργότερα κάποιες φορές μόνος του, φτάνοντας έτσι στις μέρες που η γυναίκα θα βρίσκεται στο μαιευτήριο όπου ο άντρας θα μπορεί να αναλάβει αποκλειστικά τις ευθύνες της φροντίδας του κατοικιδίου.
Επίσης, επιτρέπουμε στο κατοικίδιο να συμμετέχει στις αλλαγές του σπιτιού για τη διαμόρφωση του δωματίου του μωρού. Αφήνουμε τον σκύλο ή τη γάτα να μπει στο βρεφικό δωμάτιο και να δει τι γίνεται, να μυρίσει τα καινούργια έπιπλα και αντικείμενα. Δεν θυμώνουμε στο ζώο όταν θα μπει στο δωμάτιο αυτό και σε καμία περίπτωση δεν του απαγορεύουμε την είσοδο εκεί. Από τη στιγμή που το ζώο μας είναι αποπαρασιτωμένο δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος, και σίγουρα κανένα πρόβλημα που να προκείπτει με τις τρίχες του κατοικιδίου! Αφήστε το ζώο σας να συμμετέχει σε αυτήν την όμορφη διαδικασία και να το ζησει με τον δικό του τρόπο.
Φτάνοντας στις μέρες όπου η γυναίκα έχει γεννήσει και βρίσκεται στο μαιευτήριο, ο άντρας αναλαμβάνει τον ρόλο του “αγγελιαφόρου”. Τα χρησιμοποιημένα ρούχα του βρέφους και της εγκύου από το μαιευτήριο πρέπει να μεταφέρονται καθημερινά στο σπίτι και να δίνεται η ευκαιριά στο κατοικίδο να τα μυρίσει. Αυτό, το βοηθάει να έρθει σε επαφή με την μυρωδιά του εμβρύου και να εξοικιωθεί με αυτήν πριν το βρέφος έρθει στο σπίτι.
Όταν η μητέρα πάρει εξιτήριο και το ζευγάρι με το βρέφος επιστρέψουν στο σπίτι, η μητέρα δίνει κατευθείαν σημασία στο ζώο, χαϊδεύοντας το και δείχνοντας του αγάπη. Ο πατέρας που ακολουθεί κρατώντας το βρέφος δίνει την ευκαιρία στο ζώο να το μυρίσει ενώ ταυτόχρονα δίνει χάδια στον σκύλο ή τη γάτα. Το ζώο και το βρέφος μπορούν να συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, αρκεί πάντοτε να υπάρχει ανθρώπινη επίβλεψη. Είναι πολύ σημαντικό να μην απομονωθεί το ζωο και να μην δέχεται φωνές ή τιμωρίες όταν προσπαθεί να πλησιάσει το βρέφος πχ την ώρα του θηλασμού κτλ.
Συμπερασματικά, έχει καταστεί σαφές ότι η συμβίωση του παιδιού με το κατοικίδιο είναι οφέλιμη και η ομαλή επιτευξη της μπορεί να γίνει εφόσον τηρηθούν τα σταδικά μέτρα προσαρμογής του κατοικιδίου. Όλα τα πιο πάνω που έχουν αναφερθεί, ισχύουν για κατοικίδια που ζουν μόνο μέσα στο σπίτι και όχι για ήμι-δεσποζώμενα ζώα ή αδέσποτα ζώα που μπορεί να μεταφέρουν μικρόβια από το εξωτερικό περιβάλλον μέσα στο σπίτι και νοουμένου ότι τηρούνται τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής στο σπίτι όπως το πλύσιμο των χεριών κτλ, καθώς επίσης ο σωστός και τακτικός αποπαρασιτισμός του κατοικιδίου. Δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας να μεγαλώσουν μαζί με το κατοικίδιο και θα αποκτήσουν ένα πιστό φίλο για τα επόμενα χρόνια της ζωής τους.
By: Δρ. Δήμητρα Σωφρονίου – Κτηνίατρος DVM
