Στην αρχή μπορεί να μοιάζει με αστείο, αν επαναληφθεί γίνεται ενοχλητικό, δείτε τι σημαίνει και πώς να το σταματήσετε πριν γίνει συνήθεια.
Η ανατροφή των παιδιών φέρνει άφθονη χαρά μαζί με μπερδεμένες προκλήσεις. Για παράδειγμα, τα αγαπημένα μας νήπια μπορεί ξαφνικά να μετατραπούν σε Hulks μιας πιθαμής, στρέφοντας τις μικρές γροθιές τους σε εμάς.
Είναι εκνευριστικό και μπερδεμένο, και ναι, η επιθετική συμπεριφορά των νηπίων μπορεί πραγματικά να είναι ενοχλητική!
Γιατί με χτυπάει το μικρό παιδί μου
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που χτυπούν τα νήπια. Αλλά η πλειονότητα των μικρών παιδιών που χτυπούν συμβαίνει επειδή χρησιμοποιώντας το σώμα τους είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν πώς να εκφράσουν μεγάλα συναισθήματα και να επικοινωνήσουν μαζί σας. Επίσης, η έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων σε αυτή την ηλικία σημαίνει ότι η απογοήτευση, ο θυμός, η υπερδιέγερση και η ανάγκη σύνδεσης μπορούν όλα να βγουν ως προκλήσεις.
Έτσι, ο ένοχος πίσω από το χτύπημα του μικρού παιδιού δεν είναι η έλλειψη πειθαρχίας αλλά η έλλειψη τρόπων επικοινωνίας.
Το χτύπημα μπορεί να είναι ανησυχητικό, αλλά είναι μια θεμελιώδης μορφή επικοινωνίας στη διάθεση του μικρού σας.
Τα περισσότερα παιδιά μαθαίνουν να μιλούν μεταξύ 18 και 30 μηνών. Τα προλεκτικά παιδιά περιηγούνται στον κόσμο και ανακαλύπτουν πώς να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και συχνά τα μικρά τους χέρια παρέχουν την πιο γρήγορη διαδρομή για να δείξουν την άποψή τους.
Πώς να πειθαρχήσετε ένα παιδί 2 ετών όταν του αρέσει να χτυπάει
Ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά και οι ενήλικες μπορεί να χτυπήσουν για να επιτεθούν, τα 2χρονα με περιορισμένο λεξιλόγιο και κατανόηση του κόσμου είναι πιο πιθανό να το χρησιμοποιήσουν για να επικοινωνήσουν ή να εκφραστούν.
Η αναγνώριση της διαφοράς μεταξύ των δύο είναι σημαντική.
Η αντιμετώπιση του χτυπήματος καθαρά ως πρόβλημα πειθαρχίας νηπίων λόγω κακής συμπεριφοράς μπορεί να οδηγήσει σε μια μη παραγωγική δυναμική τιμωρίας και κλιμάκωσης.
Αλλά η επαναδιατύπωση του ζητήματος ως προβλήματος επικοινωνίας ανοίγει πιο εποικοδομητικές λύσεις.
Πώς να σταματήσετε το νήπιό σας από το να χτυπά
Για να αποτρέψετε το νήπιό σας από το να χτυπά, κατανοήστε τι προσπαθεί να επικοινωνήσει, ανακαλύψτε τη βασική αιτία του προβλήματος, αντιμετωπίστε το και διδάξτε στο παιδί σας εναλλακτικούς τρόπους να εκφράσει τις ανάγκες του.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για το τι πρέπει να κάνετε όταν σας χτυπήσει το μικρό παιδί σας.
Κάντε ένα βήμα πίσω και πάρτε μια βαθιά ανάσα
Όταν ένα νήπιο χτυπά, είναι φυσικό οι γονείς να το βλέπουν ως πράξη επιθετικότητας ή επίθεσης, όπως όταν οι ενήλικες χτυπούν ο ένας τον άλλον. Αυτό είναι κατανοητό ότι πυροδοτεί συναισθήματα θυμού και μπορεί αντανακλαστικά να απαντήσουμε λεκτικά ή σωματικά. Αλλά ξέρουμε ότι δεν θα βοηθήσει.
Αντίθετα, όταν το παιδί σας χτυπά, το πρώτο βήμα είναι η δημιουργία φυσικού χώρου και συναισθηματικής ηρεμίας. Μετακινηθείτε με ασφάλεια εκτός εμβέλειας και πάρτε μερικές βαθιές αναπνοές. Δείχνετε πώς να χειρίζεστε δύσκολα συναισθήματα σε μια δύσκολη κατάσταση.
Σταματήστε για να σκεφτείτε τι προσπαθεί να σας πει το παιδί σας.
Ονομάστε και καθρεφτίστε τα συναισθήματά τους
Περιγράψτε και ονομάστε τα συναισθήματά τους. Τους διδάσκετε το λεξιλόγιο για να εκφράζονται ενώ παράλληλα μεταδίδετε ενσυναίσθηση.
Εάν μπορείτε, δηλαδή, να παραμείνετε αρκετά ήρεμοι, μπορείτε επίσης να καθρεφτίσετε τα συναισθήματά τους.
Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε, «Είσαι πολύ θυμωμένος», με ένα τσακισμένο πρόσωπο και μια ελαφρώς θυμωμένη φωνή. Δείχνει ότι τα συναισθήματα μπορούν να εκφραστούν λεκτικά και εποικοδομητικά χωρίς επιθετικότητα.
Βρείτε τη βασική αιτία
Προσπαθήστε να καταλάβετε τι προσπαθεί να επικοινωνήσει το παιδί σας.
Ελέγξτε τα γεγονότα που οδήγησαν στο χτύπημα. Τι συνέβη; Τι προσπάθησαν να κάνουν;
Παρατηρήστε τη γλώσσα του σώματός τους. Είναι θυμωμένοι, απογοητευμένοι ή διασκεδασμένοι;
Τα συναισθήματα δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά αλλά μάλλον συνεχείς διαδικασίες που διαμορφώνονται από γεγονότα του παρελθόντος.
Εάν το παιδί σας φαίνεται θυμωμένο ή απογοητευμένο για ένα περιστατικό που φαίνεται σχετικά μικρό, μπορεί να κρύβεται ένα ευρύτερο υποκείμενο ζήτημα.
Από την άλλη πλευρά, εάν το παιδί σας φαίνεται να βρίσκει διασκέδαση στο χτύπημα, αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε προηγούμενη ενίσχυση που το οδήγησε να αντιληφθεί το χτύπημα ως μια χιουμοριστική πράξη.
Επικύρωση χωρίς κρίση
Η περιγραφή των συναισθημάτων ενός παιδιού και του λόγου πίσω από αυτά χωρίς κρίση είναι επικυρωτική. Η επικύρωση και η αποδοχή είναι σημαντικά μέρη της ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης.
Η επικύρωση των συναισθημάτων ενός παιδιού δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συμφωνείτε με τις επιθυμίες ή την αρνητική συμπεριφορά του. Μπορείτε να συμπάσχετε με τα συναισθήματά τους χωρίς να εγκρίνετε το χτύπημα.
Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας είναι αναστατωμένο επειδή αφαιρέσατε ένα επικίνδυνο αντικείμενο, μπορείτε να πείτε: «Ξέρω ότι σε τάραξε που σου το πήρα. Καταλαβαίνω ότι θέλεις να συνεχίσεις να παίζεις με αυτό. Αλλά δεν μπορώ να σε αφήσω να πληγωθείς».
Αυτό αναγνωρίζει την απογοήτευσή τους διατηρώντας το όριο.
Με τον καιρό, τα παιδιά μαθαίνουν να επικυρώνουν τα συναισθήματά τους, να καταλαβαίνουν από πού προέρχονται και να ηρεμούν.4
Χρησιμοποιήστε φυσικές συνέπειες, όχι τιμωρία
Οι φυσικές συνέπειες προκύπτουν φυσικά από τις πράξεις του ίδιου του παιδιού ενώ επιβάλλεται τιμωρία στο παιδί για να του προκαλέσει φόβο ή πόνο.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα είναι τα ίδια – και οι δύο προσεγγίσεις μειώνουν τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Ωστόσο, τα μαθήματα που διδάσκουν είναι αρκετά διαφορετικά.
Ενώ οι τιμωρίες διδάσκουν φόβο, θυμό και υπακοή στην εξουσία, οι φυσικές συνέπειες προσδίδουν κατανόηση, αυτοπειθαρχία και προσωπική ευθύνη.
Επομένως, παρόλο που μπορεί να επιτύχουν παρόμοια βραχυπρόθεσμη συμμόρφωση στη συμπεριφορά, τα κοινωνικά, συναισθηματικά και ηθικά μαθήματα που μαθαίνουν τα παιδιά για το σωστό και το λάθος, την υπευθυνότητα και τις σχέσεις διαφέρουν πάρα πολύ.
Μην το ενισχύετε
Όταν μια συμπεριφορά έχει θετικές συνέπειες, ενισχύεται, καθιστώντας πιο πιθανό να επαναληφθεί στο μέλλον.
Επομένως, αποφύγετε να ενισχύσετε ακούσια το χτύπημα του παιδιού σας.
Το να ενδώσετε στις απαιτήσεις του παιδιού σας όταν χτυπάει είναι ένας τρόπος για να ενισχύσετε την επιθετικότητα στα παιδιά.
Ομοίως, το γέλιο ή το να βρίσκετε αστείο όταν το παιδί σας χτυπάει μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως θετική ενίσχυση, οδηγώντας ενδεχομένως σε αύξηση των επιθετικών ενεργειών.
Αντιμετωπίστε τη βασική αιτία στη συνέχεια
Μόλις καταφέρετε να ηρεμήσετε το παιδί σας, σκεφτείτε την υποκείμενη αιτία της συμπεριφοράς του.
Ποιο είναι το θεμελιώδες ζήτημα; Ήταν δυνατόν να αποφευχθεί;
Μερικές κοινές αιτίες που μπορούν να προληφθούν για τον θυμό των νηπίων είναι η ανεπαρκής θετική προσοχή, η πείνα και η κόπωση.
Μια άλλη πιθανή αιτία θυμού στα νήπια είναι το αίσθημα συνεχούς περιορισμού ή άρνησης. Εάν σε ένα παιδί λένε επανειλημμένα «όχι» και αισθάνεται ότι οι πράξεις ή οι επιθυμίες του περιορίζονται συνεχώς, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση απογοήτευσης.
Εάν συμβαίνει αυτό, προσπαθήστε να εξισορροπήσετε θέτοντας τα απαραίτητα όρια και επιτρέποντας στο παιδί κάποια ελευθερία να εξερευνήσει και να εκφραστεί.
Ο εντοπισμός αυτών των πιθανών παραγόντων και η λήψη προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπισή τους μπορεί να μειώσει τις περιπτώσεις θυμού και επιθετικότητας.
Γίνετε ένα καλό πρότυπο
Τα παρακάτω αποτελούν μέρος του να είσαι καλό μοντέλο.
Μην χτυπάτε – Θα ήταν δύσκολο να διδάξετε στο παιδί σας να μην χτυπά εάν χρησιμοποιείτε τη σωματική επιθετικότητα για να το πειθαρχήσετε.
Αποδεχτείτε συναισθήματα, θετικά ή αρνητικά – Η στάση σας διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο το παιδί σας βλέπει και επεξεργάζεται τα συναισθήματά του. Το να αποδεχτείτε τα συναισθήματά του δεν σημαίνει ότι συμφωνείτε με τους λόγους για τους οποίους είναι αναστατωμένο ή υποχωρείτε στις απαιτήσεις του. Σημαίνει ότι δεν το κρίνεις επειδή έχει αυτά τα συναισθήματα ή πιστεύεις ότι κάνει λάθος που νιώθει έτσι.
Τα συναισθήματα υπάρχουν και είναι αληθινά για το παιδί σας, ανεξάρτητα από τον λόγο. Μπορείτε να τα αναγνωρίσετε ενώ εξακολουθείτε να θέτετε όρια και να καθοδηγείτε τη συμπεριφορά στα νήπια με θετικό τρόπο.
Εκφράστε υγιεινά τα συναισθήματά σας – Δείξτε στο παιδί σας πώς χρησιμοποιείτε τις λέξεις για να εκφράσετε τα συναισθήματά σας στην καθημερινή ζωή.
Ρυθμίστε τα συναισθήματά σας – Κατά καιρούς, οι γονείς των παιδιών που χτυπάνε μπορεί να δυσκολεύονται να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους. Δεν υπάρχει τίποτα για να ντρέπεστε. Δείξτε στο παιδί σας πώς παλεύετε με αυτό και στη συνέχεια καταφέρετε να ελέγξετε τα συναισθήματά σας.
Αξιοποιήστε με τον καλύτερο τρόπο την ευκαιρία
Κάντε αυτό ένα πολύτιμο μάθημα, αλλά όχι στη ζέστη της στιγμής. Όταν ένα παιδί είναι στενοχωρημένο, οι προσπάθειες διδασκαλίας της λογικής και του συλλογισμού είναι αναποτελεσματικές.
Αφού καταλαγιάσει η σκόνη και όλοι είναι ήρεμοι, μπορείτε να αναθεωρήσετε την κατάσταση και να διδάξετε στο παιδί σας τα συναισθήματα. Χρησιμοποιήστε αυτή την ευκαιρία για να διδάξετε ενσυναίσθηση, ηθική και στρατηγικές αντιμετώπισης.
Βοηθήστε τα να εξερευνήσουν και να εξασκήσουν εναλλακτικούς τρόπους και θετική συμπεριφορά για να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους την επόμενη φορά που θα νιώσουν υποχρεωμένοι να χτυπήσουν.
Διδάξτε στο παιδί σας δεξιότητες διαχείρισης θυμού για να βοηθήσετε το παιδί να αντιμετωπίσει τον θυμό και την απογοήτευση.
Πόσο διαρκεί η φάση του χτυπήματος του μικρού παιδιού
Το χτύπημα εμφανίζεται συχνά όταν τα νήπια γίνονται πιο κινητικά και πιο περίεργα. Αλλά η συχνή επιθετική συμπεριφορά δεν είναι απλώς μια περαστική φάση που θα περάσει χωρίς παρέμβαση.
Εάν το χτύπημα αγνοηθεί ή αντιμετωπίζεται με σκληρή πειθαρχία που αποσκοπεί μόνο στην καταστολή του, η συμπεριφορά είναι πιθανό να επιμείνει ή μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα ψυχικής υγείας.
Τα παιδικά χρόνια είναι ένα κρίσιμο παράθυρο για τη συναισθηματική ανάπτυξη. Μια χρόνια τάση προς το χτύπημα συχνά εντείνεται με την πάροδο του χρόνου χωρίς εποικοδομητική παρέμβαση. Οι γονείς των νηπίων είναι επίσης πιθανό να απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο και να χρησιμοποιούν σκληρότερη τιμωρία, η οποία προκαλεί ακόμη περισσότερο χτύπημα, μετατρέποντας αυτό σε κύκλο καταναγκασμού.
Αυτός ο τύπος αλληλεπίδρασης μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς που είναι πολύ πιο δύσκολο να διορθωθούν αργότερα.
Ως εκ τούτου, το χτύπημα νηπίου δεν πρέπει να θεωρείται απλώς μια περαστική φάση.
Τελικές σκέψεις
Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια κλιμάκωσης συναισθημάτων και χτυπήματος θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια συνήθεια, εμποδίζοντας το παιδί σας να μάθει να διαχειρίζεται τα δικά του συναισθήματα και συμπεριφορές.
Εάν η διαχείριση αυτού του ζητήματος καταστεί υπερβολικά συντριπτική, ζητήστε βοήθεια από έναν παιδοψυχίατρο ή έναν κλινικό παιδοψυχολόγο το συντομότερο δυνατό.
Πηγή:childit.gr
