Το έχετε δει να συμβαίνει ή το έχετε ζήσει: Η οικογένεια φτάνει χαρούμενη στην παραλία, το μικρό ξεχύνεται στην ακροθαλασσιά και δεν σταματά να παίζει με την άμμο και το νερό. Και όταν –λιγότερες ή περισσότερες ώρες μετά- του λέμε ότι είναι ώρα να φύγουμε, το παιδί αρνείται και ανάλογα με το ταμπεραμέντο του μπορεί να βουτήξει (ξανά) στο νερό ως πράξη αντίστασης ή να βάλει τα κλάματα! Είναι τα παιδιά μας κακομαθημένα ή υπάρχουν σοβαροί λόγοι που αγαπούν τόσο τη θάλασσα;
Ο μεγαλύτερος φυσικός παιδότοπος!
Σκεφτείτε λίγο! Πόσες φορές έχει το παιδί την ευκαιρία να παίξει φορώντας ελάχιστα ρούχα και χωρίς παπούτσια; Να τσαλαβουτήσει στο νερό, να βραχεί και να λερωθεί χωρίς να το μαλώσουμε; Συνήθως μόνο το καλοκαίρι στην παραλία. Το παιχνίδι στην παραλία έχει το χαρακτηριστικό της ψυχαγωγίας, καθώς ικανοποιεί την ανάγκη του παιδιού για ελεύθερη δράση. Εκτός όμως από την ψυχαγωγία, έχει και γενικότερα βιολογικό σκοπό, γιατί ικανοποιεί την ανάγκη του παιδιού για κίνηση, περιπέτεια, πειραματισμό και εκτόνωση.
Το παιχνίδι στην παραλία εξασφαλίζει αβίαστα την ιδανική απασχόληση για το παιδί, εξηγούν οι παιδοψυχολόγοι. Διαδραματίζει έναν ισχυρό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και γενικότερα στην ψυχοσωματική του ανάπτυξη.
Το μεγαλύτερο φυσικό σχολείο
Για τα περισσότερα παιδιά, η παραμονή κοντά στη θάλασσα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί να εξασφαλίσει το ιδανικό περιβάλλον ερεθισμάτων για την κατάκτηση δεξιοτήτων, όπως αναφέρουν με τη σειρά τους οι αναπτυξιολόγοι. Τα παιδιά έχουν εξάλλου την ικανότητα να επεξεργάζονται πληροφορίες με διαφορετικό τρόπο. Ένα κοχυλάκι στην παλάμη του χεριού μπορεί να μοιάζει με πραγματικό θησαυρό για το παιδί που παρατηρεί τον κόσμο γύρω του. Οι νέες παραστάσεις και γενικά η εξερεύνηση νέων πραγμάτων κυριολεκτικά συναρπάζει, ειδικά τα παιδιά των πόλεων, που είναι συνήθως περιορισμένα στους τέσσερις τοίχους κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Επιπλέον, η επαφή με “το μεγάλο και ευρύτερο” προκαλεί ένα ψυχικό “άνοιγμα” στο παιδί που το φέρνει σε ψυχική ισορροπία. Η επαφή, απ’ την άλλη, με τα στοιχεία της φύσης, με το νερό, την άμμο ή τα βότσαλα και το φως του ήλιου ενισχύει το αίσθημα της ευεξίας.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι βλέπουμε τα χλωμά και συχνά κατσουφιασμένα προσωπάκια των παιδιών μας, που το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου είναι κλεισμένα σε διαμερίσματα και αίθουσες διδασκαλίας, γρήγορα να λάμπουν από χαρά και ευτυχία καθώς τρέχουν ξυπόλυτα στην παραλία, κολυμπούν και παίζουν με την άμμο.
Πηγή:zerotoeighteen.gr
