Η αγαπημένη μας Imperfect mum σε ένα νέο προσωπικό κείμενο για το “Ταπέλλωμα”
Όταν εγέννησε η κουμέρα μου τη δεύτερη της κόρη τζιαι επήαμε να τη δούμε, εθέλαμε να πιάσουμε ένα δώρο τζιαι της μεγάλης της κόρης. Ξέρετε, για να μεν νιώσει παραμελημένη κλπ, κλπ. Εγώ είχα την τέλεια ιδέα! Να της πιάσουμε μια κούκλα – μωράκι, να το αλλάσσει, να μπόρει να μιμείται τη μάμμα της τζιαι να εμπλακεί στη διαδικασία. Τζιείνο που εν υπολόγισα, ήταν ότι την ίδια ιδέα με ‘μένα, εν να ‘χαν τζιαι πολλοί – πολλοί άλλοι. Μια κάσια κούκλες βρεφάκια κοπέλια! Είσιεν συλλογή!
Fast forward τωρά 2 χρόνια μετά. Αλλάσσω τον δεύτερο μου γιο, τζιαι ο μεγάλος μου, που είχε ήδη 2-3 μήνες να το χωνέψει, παρακολουθά με προσεχτικά. Σε μια φάση, πιάννει έναν αρκούδο τζιαι λέει μου “Να του αλλάξω το πανάκι”. Τζιαι ήταν ένα που τζιείνα τα lightbulb moments που κάτι τόσο προφανές, που ήταν μες τα μάθκια σου, τωρά εκατάφερε να έρτει στην προσοχή σου.
Επεράσαν που σπίτι θείοι τζιαι θείες, φίλοι τζιαι γνωστοί. Έρκουνταν πάντα με θκυο τσεντούες, μια για το μωρό τζιαι μια για τον Μάριο. Τζιείνη του Μάριου ήταν συνήθως παιχνίδι, για να κάμει χαρά το μωρό: αυτοκινητάκια, Ρομπότ, ζωάκια, πυροσβεστικές. Τζιείνο όμως που με εσόκαρε ήταν ότι, όι μόνο κανένας που τους φιλοξενούμενους μας εν έφερε του μωρού μια κούκλα – μωρό για role play, αλλά ότι ούτε εμένα επέρασε καν που το νου μου.
Τζιαμέ εκατάλαβα ότι, ασυνείδητα, έμπηκα τζιαι εγώ στο τρυπάκι του διαχωρισμού των παιχνιθκιών σε αγορίστικα τζιαι κοριτσίστικα. Χωρίς να το καταλάβω έμπαινα στα καταστήματα τζιαι εθώρουν τα μπλε, τα παιχνίθκια κατασκευών, τα αυτοκινητάκια. Εψούμνιζα συνήθως που το section του καταστήματος που έγραφε boys, γιατί έφκαιννε μου φυσικό. Εν έβαλα ποττέ το νου μου να σκεφτεί την ουσιαστική καταλληλότητα του παιχνιθκιού για ένα αγόρι ή για ένα κορίτσι. Γιατί τα παιχνίθκια εν έπρεπε να είναι χωρισμένα for girls τζιαι for boys, έπρεπε να γράφουν for everyone ή for noone. Εξηγώ:
– Μωρό – κούκλες
Προωθεί τη δημιουργικότητα τζιαι το παιχνίδι ρόλων. Το μωρό μιμείται συμπεριφορές της μάμας τζιαι του παπά του, που αγαπούν, προστατεύκουν τζιαι μεγαλώνουν τα μωρά τους. Hopefully, τούτο εν να τους βοηθήσει κάποια μέρα να γινούν σωστοί γονείς.
Ταπέλλα: For girls.
Τι έπρεπε να γράφει η ταπέλλα: For everyone.
– Κουζινούλα – είδη καθαρισμού κλπ
Πάλε παιχνίδι ρόλων. Το μωρό μπορεί να μιμηθεί τους γονείς ή όποιοδήποτε που είναι γύρω του τζιαι να προσπαθήσει να καθαρίσει, μαγειρέψει κλπ. Τζιαι όσο πιο νωρίς τον συμπεριλάβουμε σε τούτα τα καθημερινά τελετουργικά, τόσο ευκολόττερα θα τα συνηθίσει τζιαι θα γίνουν κομμάτι της ζωής τους.
Ταπέλλα: For girls.
Τι έπρεπε να γράφει η ταπέλλα: For everyone.
– Εργαλεία
Ενεν φοβερό που πολλές που εμάς (τις γυναίκες) καμιά φορά εν τολμούμε να αλλάσσουμε ούτε λάμπα; Τα μαστορέματα στους άντρες, τα μαειρέματα/καθαρίσματα στες γεναίτζιες. Δώστε όμως εργαλία τζιαι στες κόρες σας. Δώστε τους το μήνυμα ότι είναι τζιαι εφικτό τζιαι επιθυμητό μια κοπέλλα να είναι καλή τζιαι σε πρακτικά ζητήματα.
Ταπελλα: For boys
Τι έπρεπε να γράφει η ταπέλλα; For everyone
– Όπλα
Για να είμαι ειλικρινής, είναι το μοναδικό παιχνίδι που εν εβάλαμε ποττέ στο σπίτι. Τζιαι αν έτυχε τζιαι εφέραν μας κάτι που εθύμιζε ελαφρώς βία, εκλείδωνα το προσεκτικά μες το ντουλάπι τζιαι εξήαννα ότι υπήρχε. Γιατί τα όπλα προωθούν τη βία. Κανονικοποιούν την. Κάμνουν την κομμάτι της ζωής, έστω τζιαι στα ψέματα. Τζιαι εγώ τη βία μισώ την που τα βάθη της ψυσιής μου. Τζιαι ώσπου μπορώ να το αποφυγω θα το κάμω.
Ταπελλα: For boys
Τι έπρεπε να γράφει η ταπέλλα; For noone!
Να μεν σας τα πολλολοώ, κούκλα ακόμα εν εγοράσαμε. Αλλά έχουμε τα πουλουκκούθκια μας (τον Κόκο τζιι τον Πάμπο) τζιαι προσέχουμε, ταΐζουμε, αλλάσσουμε, περιποιούμαστε τα τζιείνα. Εγοράσαμε κουζίνα, κουρσάρες, φλόκκο τζιαι σίκλα τζιαι μουσικά όργανα. Ροζ, γαλάζια, κίτρινα τζιαι πράσινα παιχνίθκια, γιατί έτσι ρε, παίζω το αναρχική.
Πιστεύκω ότι η αλλαγή του κόσμου γίνεται που κάτω προς τα πάνω – γι αυτό άλλωστε έγινα δασκάλα. Γιατί βάλλοντας ένα λιθαράκι στην παιδεία της μελλοντικής γενιάς, θέλω να κάμω τούντο κόσμο ένα καλλύττερο μέρος. Ας δώκουμε στα μωρά μας τα παραδείγματα που πρέπει. Ας μάθουμε στα αγόρια μας να είναι ευαίσθητα τζιαι τα κορίτσια μας να είναι δυνατά, για να έχουμε μια κοινωνία αύριο πιο καλή. Χωρίς όπλα, χωρίς άντρες με μπόχα τεστοστερόνης που φκάλλουν το άχτι τους στες γεναίτζιες τους, τες φιλενάδες τους, τες κόρες τους ή τζιαι σε όποιον άλλο εν πιο αδύναμος.
