Ίσως πιστεύετε ότι με αυτές τις φράσεις παροτρύνετε το παιδί να δοκιμάσει το φαγητό στην ουσία όμως το “εκβιάζετε” συναισθηματικά.
Αν το παιδί σας είναι δύσκολο στο φαγητό, μπορεί να καταφεύγετε σε διάφορες μεθόδους προκειμένου να το πείσετε να δοκιμάσει έστω μια μπουκιά.
Ενδεχομένως κατά καιρούς να χρησιμοποιείτε και διάφορες φράσεις που πιστεύετε ότι βοηθούν ωστόσο μακροπρόθεσμα έχουν αρνητικές συνέπειες στην ψυχολογία του παιδιού και την επιθυμία του το φαγητό.
Ας δούμε μερικές από αυτές:
«Δεν θα μεγαλώσεις αν δεν φας»
Με αυτή τη φράση το μόνο που θα πετύχετε είναι να κάνετε τα παιδιά να αισθάνονται ένοχα καθώς πρόκειται για μια μορφή συναισθηματικού εκβιασμού.
«Άδειασε το πιάτο σου αλλιώς…»
Το να απειλείτε τα παιδιά σας με τιμωρίες εάν δεν θέλουν να φάνε δεν έχει νόημα και δεν θα βοηθήσει ( καθόλου όμως). Εάν χρησιμοποιήσετε αυτή τη φράση και εκπληρώσετε την απειλή, το μόνο που θα πετύχετε είναι ότι το παιδί θα συσχετίσει το φαγητό με μια αρνητική στιγμή (είτε συνεχίζει να αρνείται να φάει είτε τρώει από υποχρέωση).
«Αν δε φας το φαγητό σου, δεν έχει επιδόρπιο»
Αυτή η φράση είναι μια άλλη έμμεση απειλή που μπορεί να κάνει το παιδί σας να φάει ( ή και όχι) όμως θα καταλήξει να έχει αρνητική σχέση με το φαγητό.
«Κοίτα τον αδελφό σου που άδειασε το πιάτο του»
Οι συγκρίσεις δεν είναι ποτέ καλές, ακόμα κι αν αφορούν το φαγητό. ‘Αλλωστε, ακόμα κι αν φάει εκείνη τη στιγμή παρακινούμενο από τον αδελφό του, δεν πρόκειται να του γίνει καθημερινή συνήθεια.
«Άνοιξε το στόμα σου, έρχεται το αεροπλάνο»
Αυτή η φράση μπορεί να φαίνεται ακίνδυνη αλλά όταν τη χρησιμοποιείτε ο απώτερος στόχος είναι να αποσπάσετε την προσοχή του παιδιού για να το ταΐσετε. Ακόμα κι έτσι, δεν πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά να τρώνε με την προσοχή τους στραμμένη αλλού ( τηλεόραση, κινητό) ή γενικά με περισπασμούς καθώς δεν θα δίνουν προσοχή στο πόσο τρώνε και αυτό μεγαλώνοντας θα έχει επιπτώσεις στο βάρος τους.
«Η γιαγιά θα λυπηθεί αν δε φας το φαγητό που ετοίμασε με τόσο κόπο»
Ακόμα μια φράση που λογίζεται ως συναισθηματικός εκβιασμός. Κάνετε το παιδί να αισθάνεται υπεύθυνο για τα συναισθήματα κάποιου άλλου ενώ στην πραγματικότητα, δεν είναι υποχρέωσή του να ευχαριστεί τους άλλους.
«Τόσα παιδιά στον κόσμο πεινάνε και εσύ δεν τρως το φαγητό σου»
Προφανώς και το παιδί δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς η δική του άρνηση για φαγητό επηρεάζει τα παιδιά όλου του κόσμου. Το ζητούμενο δεν είναι να νιώσει ενοχές για κάτι που δεν ευθύνεται αλλά να δοκιμάζει χωρίς να απορρίπτει το φαγητό απλά από την εμφάνισή του.
«Αν φας τα λαχανικά σου, θα σου δώσω παγωτό»
Το να προσπαθείτε να πείσετε το παιδί να τρώει κάτι που δεν του αρέσει ανταμείβοντάς το με γλυκά επιδόρπια δεν είναι καλή τακτική. Θα περιμένει πάντα ένα αντάλλαγμα κάθε φορά που δοκιμάζει έστω και μια μπουκιά από ένα φαγητό χωρίς στην ουσία να θέλει να το φάει.
Πηγή:mothersblog.gr
