Αγαπητή μαμά της διπλανής πόρτας,
Τον τελευταίο καιρό, μιας και μπήκε για τα καλά το καλοκαίρι, ακούω συζητήσεις μεταξύ των μαμάδων και ειλικρινά λυπάμαι όταν βλέπω θλιμμένα πρόσωπα να λένε το εξής: «η καισαρική ουλή με ενοχλεί σε μεγάλο βαθμό αισθησιακά». «Πώς να βγω μ’ αυτό το σώμα στην παραλία και να μην φαίνεται επίπεδη η κοιλιά μου;»
Αγαπητή μανούλα, αν το σκέφτεσαι και εσύ αυτό, έχω να σου θυμίσω κάποιες «λεπτομέρειες» που ξεχνάς και παραμερίζεις.
Ξέρεις πολύ καλά ότι η καισαρική δεν είναι ο ευκολότερος δρόμος για να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου – όπως οι πολλοί ισχυρίζονται. Ολική ή με επισκληρίδιο, ξέρεις πολύ καλά ότι είναι δύσκολη υπόθεση.
Πρόκειται για ένα σοβαρό χειρουργείο που οι γιατροί «τρέχουν» για δυο ζωές. Για τη δική σου… μα και γι’ αυτό το θαύμα της ζωής σου. Μην νιώθεις ότι απέτυχες στον τοκετό ή στη μητρότητα επειδή είχες την τύχη – την καλή τύχη θα έλεγα – να «περάσεις» από καισαρική και προπάντων μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλες μανούλες. Μην ακολουθείς και εσύ αυτή την εσφαλμένη αντίληψη ότι οι καισαρικές είναι ευκολότερες ή λιγότερο ιερές.
Είσαι υπέροχη και το ξέρεις. Σε θαυμάζω και αυτό να κάνεις και εσύ.
Όσον αφορά εκείνη την όμορφη γραμμή στην κοιλιακή σου χώρα, την καισαρική ουλή, θυμήσου ότι δεν είναι οποιαδήποτε ουλή. Είναι μία ιστορία, μία σοβαρή υπόθεση. Είναι η μεταξύ σας σύνδεση με το παιδί σου και αυτό δεν μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει.
Θα μιλήσω για την καισαρική με επισκληρήδιο, καθώς είμαι και εγώ μανούλα που γέννησα με επισκληρήδιο και είμαι περήφανη γι’ αυτό, όπως θα έπρεπε να ήσουν και εσύ! Αν το αμφιβάλεις, θυμήσου, τη σειρά και τα γεγονότα της μέρας που κατάφερες να φέρεις στη ζωή το θαύμα σου.
Δωμάτιο κλινικής νηστική, γυμνή, ρόμπα και βαθιές ανάσες. Ακούς οδηγίες. Είσαι σαν ένα πιόνι. Χειρουργείο με προορισμό το άγνωστο (!). Οξυγόνο, ενδοφλέβια, τοπικά αναισθητικά και/ή αναλγητικά. Βαθιές ανάσες, ψυχραιμία και τσακ, η τεράστια βελόνα στην επισκληρίδια περιοχή, μεταξύ του οστού της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού. Ουροκαθετήρας.
Ξεκινάς και μουδιάζεις, κλείνει η κουρτίνα από την μέση και κάτω και ξαφνικά όλα γίνονται τόσο γρήγορα. «Ξεκίνησαν», «δεν ξεκίνησαν», «τι γίνεται εκεί κάτω;». Και εκεί που νομίζεις ότι ακόμα ο γιατρός και η ομάδα του βρίσκονται στην αρχή, ακούς ένα «καλωσόρισες μικρό μωρό, συγχαρητήρια μανούλα!»
Αμέσως, έρχεται το μωρό σου, στο στήθος σου φοβισμένο και ταλαιπωρημένο, προσπαθώντας να σε αντικρύσει. Και σε νιώθει. Σε μυρίζει. Και τότε ο κόσμος όλος σου αλλάζει.
Μετά από όλα αυτά, ως μανούλα, πρέπει να επιστρέψεις στο σπίτι, ταλαιπωρημένη, εγχειρισμένη, αναρωτώμενη τι από όλα πρέπει να κρατάς. Μωρό, περιοχή ουλής – από τον πόνο ή πρησμένο στήθος;
Έχεις μεταξύ άλλων, να φροντίσεις ένα νεογέννητο, να θηλάσεις χωρίς σταματημό (αν το επιτρέπουν οι συνθήκες και εσύ). Έχεις έγνοια μήπως και μολυνθεί η τομή σου, δεν μπορείς να κάνεις μόνη μπάνιο και νιώθεις ότι υποχρεώνεις τους άλλους να σε βοηθούν.
Χρειάζεται να «τρέξεις» και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σου, να φροντίσεις το σπίτι. Να κλείσεις τυχόν εκκρεμότητες που άφησες στην άκρη, να εξηγήσεις σε όλους ανεξαιρέτως ότι χρειάζεσαι χρόνο με το μωρό σου και ότι δεν δέχεσαι επισκέψεις. Και να πρέπει να έρθεις αντιμέτωπη με ένα μάτσο αντιδράσεις τύπου «μα τώρα γέννησες, δεν ξέρεις εσύ», «έτσι να κρατάς το μωρό», «το βρέφος, αυτό», «αυτό είναι σωστό», «αυτό είναι λάθος».
Συν όλων αυτών, στερείσαι τον ύπνο. Αυτά τα λίγα λεπτά της μέρας που θα έπρεπε να είναι για εσένα.
Και όλα αυτά τα κάνεις για το χρυσό σου. Για το μωρό σου. Ενώ είσαι διαλυμένη από τη γη μέχρι τον ουρανό, σωματικά και ψυχικά, εσύ βρίσκεις τη δύναμη και συνεχίζεις.
Μανούλα, μ’ όλα αυτά και άλλα περισσότερα, στο τέλος της ημέρας, όταν πια ξαπλώσεις για να ξεκουραστείς – όσο προλάβεις, δηλαδή πρέπει να επιβεβαιώνεις στον εαυτό του ότι είσαι και εσύ μία ηρωίδα. Το να φέρνεις ένα μωρό στον κόσμο είναι μία εμπειρία που σου αλλάζει τη ζωή, ασχέτως με ποια διαδρομή.
Εσύ, που είσαι μανούλα της καισαρικής, που «δέχθηκες» επτά κοψίματα επτά στρωμάτων του κοιλιακού τοιχώματος και επτά ραψίματα και θα τα έχεις μέχρι τα βαθιά γεράματα ένα να θυμάσαι:
Η ουλή σου είναι μία γραμμένη ιστορία στο σώμα σου που μόνο εσύ θα αφηγείσαι και θα έχεις να λες. Η ουλή σου για σένα και το παιδί είναι μεταξύ σας μυστική, ιστορική σύνδεση αγάπης και δύναμης.
Αυτή η ουλή μας… θα είσαι για πάντα τα πάντα μας!
Φιλικά,
Χριστίνα | Μια ονειροπόλα μαμά που θέλει κάτι να σου πει.
