Τι κάνουν διαφορετικά οι γονείς που μεγαλώνουν συναισθηματικά έξυπνα παιδιά;
Πολλοί γονείς επικεντρώνονται στους βαθμούς και τα εξωσχολικά προγράμματα και ξεχνούν να εξασκήσουν τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών τους.
Συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα του ατόμου να αναγνωρίζει, να κατανοεί και να διαχειρίζεται τα δικά του συναισθήματα, αλλά και να έχει ενσυναίσθηση για τους άλλους. Στα παιδιά, η συναισθηματική νοημοσύνη εμφανίζεται στις κοινωνικές τους δεξιότητες, στον έλεγχο, την εμπιστοσύνη, το κίνητρο αλλά και το δημιουργικό τρόπο σκέψης. Αυτές οι δεξιότητες συνήθως δε διδάσκονται στο σχολείο, αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στο σχολείο όσο και στη ζωή του παιδιού γενικά
Αυτή η δεξιότητα δεν βοηθά τα παιδιά απλώς να διαπρέψουν κοινωνικά – τα βοηθά να εξελιχθούν σε ανθεκτικούς και επιτυχημένους ενήλικες που μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις με αυτοπεποίθηση, να καλλιεργήσουν ουσιαστικές σχέσεις και να βρουν το νόημα της ζωής.
Μετά από χρόνια μελέτης πάνω στις οικογενειακές σχέσεις, οι ειδικοί έχουν ξεχωρίσει επτά ισχυρές στρατηγικές που πρέπει να υιοθετήσουν οι γονείς από νωρίς:
1. Το παιχνίδι της σιωπής
Κι όμως, μπορείτε να προσφέρετε παρηγοριά στο παιδί, χωρίς να μιλάτε. Είναι σημαντικό οι γονείς να δίνουν χώρο και χρόνο στο παιδί τους να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του και να εμπιστευτεί την εσωτερική του φωνή.
2. Γνωριμία με τα συναισθήματα
Τα παιδιά μεγαλώνουν και πλάθονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον αφού παρακολουθούν και μαθαίνουν από τις συναναστροφές των σημαντικών ενηλίκων της καθημερινότητάς τους, γονείς, φροντιστές ή δασκάλους. Οι ενήλικες που διαθέτουν οι ίδιοι υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη, καταλαβαίνουν τι νιώθει το παιδί και γιατί το νιώθει. Αυτοί οι ενήλικες είναι σε θέση να δείξουν και να διδάξουν στα παιδιά πώς να ερμηνεύουν και να ανταποκρίνονται τόσο στα δικά τους συναισθήματα όσο και στων άλλων με κατάλληλο τρόπο.
Τα μικρότερα παιδιά συνήθως δεν μπορούν να βρουν τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψουν ή να εξηγήσουν το πώς αισθάνονται. Μόλις το παιδί ηρεμήσει, ρωτήστε το πώς αισθάνεται, γιατί νιώθει έτσι και δώστε ονόματα στα συναισθήματα.
3. Και οι καλοί γονείς κάνουν λάθη – και το παραδέχονται!
Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ακούν τους γονείς τους να απολογούνται για τα λάθη τους. Έχουν ανάγκη να καταλάβουν πως το να κάνεις λάθος δεν είναι το ίδιο με το να είσαι αδύναμος. Αντίθετα, το να ζητάς συγχώρεση και να αποδέχεσαι τα σφάλματά σου είναι δείγμα συναισθηματικής ωριμότητας και ενσυναίσθησης.
Οι γονείς μέσα από τη συγνώμη τους λειτουργούν ως μοντέλα συμπεριφοράς δείχνοντας πως η αποδοχή της ευθύνης μετά από ένα λάθος είναι πιο σημαντικό από το ίδιο το λάθος και έτσι βοηθούν τα παιδιά να κάνουν το ίδιο.
Πηγή:imommy.gr
